โดย มาดามหลูหลี hluhlee@gmail.com คอลัมน์ เงาเกาหลี
ในมติชนสุดสัปดาห์ วันศุกร์ที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 ปีที่ 33 ฉบับที่ 1684 หน้า 86
รัฐบาลเกาหลีใต้ใช้นโยบายส่งเสริมเศรษฐกิจผ่านกลุ่มธุรกิจเผยแพร่วัฒนธรรมเกาหลี เราจึงได้ดู ซีรี่ส์เกาหลีกับฟังเพลงเค-ป๊อปของเกาหลี และท่าเต้นกังนัมสไตล์ของหนุ่มไซ หรือปาร์กแจซัง ที่โด่งดังไปทั่วโลกด้วยท่าเต้นควบม้ากับจังหวะดนตรีที่สนุกสนาน จนติดอันดับ 2 ในยูทูบ
เพลง "กังนัมสไตล์" พูดถึงหนุ่มสาวย่านกังนัม ที่เป็นไฮโซคนรุ่นใหม่ ชอบดื่มกาแฟแบรนด์ดัง เสื้อผ้ารองเท้าหรูติดแบรนด์ กับใช้ของแพงมีสไตล์และดูดี
ชายหนุ่มสไตล์กังนัมในซีรี่ส์ A Gentleman"s Dignity หรือ F4 (แก่) วัยหนุ่มใหญ่วัยกลางคนของผู้ชาย 4 คน ที่เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่วัยรุ่นสมัยเรียนมัธยม จนแต่ละคนอายุขึ้นเลข 4 กันแล้ว แต่ความไม่ลงตัวของชีวิตครอบครัว ทำให้หนุ่มๆ เหล่านี้มีชีวิตไม่สมบูรณ์อย่างที่ควรจะเป็น
มีพระเอกจางดองกัน ที่มัวไปเล่นแต่ภาพยนตร์ หลังจาก All About Eve (ปี 2000) โอป้าจางเพิ่งมาแสดงซีรี่ส์เรื่องนี้ ซึ่งพี่แกดูแก่ไปมาก
ไม่ฟิตแอนด์เฟิร์มเหมือนสมัยเป็นผู้อำนวยการยูน ที่หน้าใสปิ้งกับแววตาหวานเข้ม จนสาวๆ ไม่กล้าสบตา หรือใจละลายเมื่อสบตา
จางดองกันรับบทคิมโดจินหนุ่มเพลย์บอยที่เปลี่ยนคู่นอนไม่ซ้ำหน้า เจ้าของบริษัทฮวาดัม อาคิเท็ค มีอิมแทซัน (คิมซูโร ที่เห็นหน้าบ่อยๆ ใน Outing Family) เพื่อนรักเป็นหุ้นส่วนธุรกิจ ทั้งคู่ต่างยังไม่มีครอบครัว
เพื่อนรักอีก 2 คนคือทนายชอยยูน (คิมมินจอง) ที่เป็นพ่อหม้ายภรรยาตาย และลีจองอ๊อก (ลีจองฮยุค ที่มักแสดงบทขรึมเข้ม มากระล่อน ฮาหลุดโลกในเรื่องนี้ ซึ่งเล่นได้ดี) สามีจอมกระล่อนของคิมมินซุก (คิมจองนาน) เศรษฐินีเจ้าของอาคารแทบทั้งถนนย่านกังนัม เพราะเวลาเธอจะไล่ผู้เช่าออก เธอบอกว่า "ให้ออกจากถนนของฉัน..."
มีนางเอกคิมฮานึล นางเอกคนสวยน่าทะนุถนอม ที่มักแสดงแต่บทเครียดๆ ได้เปลี่ยนบุคลิกพลิกบทบาท กับบทน่ารัก ท่าบ๊องแบ๊ว เพี้ยนเปิ่นทำตัวไม่ถูกต่อหน้าผู้ชาย รับบทเป็นซอยีซู ครูสอนวิชาจริยธรรม ที่ไม่มีประสบการณ์ความรัก
เพราะอิมเมอารี (ยูนจินยี) น้องสาวของอิมแทซัน เป็นลูกศิษย์ของซอยีซู ซอยีซู จึงได้รู้จักและแอบรักอิมแทซันข้างเดียว หากอิมแทซันกลับรักชอบฮงเซรา (ยูนเซอาห์) โปรกอล์ฟซึ่งเป็นเพื่อนของซอยีซู
การพบกันโดยบังเอิญของซอยีซูและคิมโดจิน สร้างความประทับใจให้คิมโดจิน แต่พฤติกรรมหนุ่มสำราญที่ไม่เคยจริงจังกับใครของเขา ทำให้ซอยีซูคุณครูฉายาเทพธิดาจริยธรรมรับไม่ได้
หนุ่มใหญ่กับสาวโสด ต่างมีเหตุผลที่จะคบหรือไม่คบกัน จะรับหรือไม่ยอมรับ โดยต่างมีความเคารพซึ่งกันและกัน ทั้งคู่แสดงได้กุ๊กกิ๊กน่ารัก จนอาจุมม่าทั้งหลายตาร้อนทนไม่ได้ หมั่นไส้อิจฉาซอยีซูแม้ว่าคิมโดจินจะแก่ไปหน่อย (เรื่องนี้จางดองกันไม่กล้าถอดเสื้อโชว์กล้าม เพราะผอมเกิ๊น) แต่ก็ยังคงมีเสน่ห์อยู่มาก
คิมโดจินชอบความตรงไปตรงมาของซอยีซู จนแอบรักข้างเดียวบ้าง เป็นทฤษฎีรักข้างเดียวอย่างที่ซอยีซูนิยามไว้ กว่าที่ซอยีซูจะรู้ตัวว่าได้รักคิมโดจินเข้าแล้ว คิมโดจินก็กลับสลัดรักเธอจนแทบหัวขมำ เดี๋ยวรักเดี๋ยวเลิกเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย แต่มีเหตุรองรับและคนดูรับได้ จนต้องช่วยลุ้น
ส่วนอิมแทซันพี่ชายที่แสนดีเป็นเสมือนพ่อหรือผู้ปกครองของอิมเมอารี ดูการใช้ชีวิตโสดเหมือนคนรุ่นใหม่ แต่กลับรับไม่ได้ที่ทนายยูนเพื่อนรักจะมารักชอบน้องสาวตัวเอง เพราะทนายยูนเป็นพ่อหม้าย แต่กลับยอมรับที่ซอยีซูจะเลือกคิมโดจิน
ความคิดแบบเก่าๆ ที่คนรุ่นใหม่ยังคงยึดถือกันอยู่
เพราะอยู่ๆ มีเด็กหนุ่ม จากรักแรกของทั้งสี่มาอ้างว่า 1 ใน 4 ของเพื่อนกลุ่มนี้เป็นพ่อของเขา หนุ่มโสดคิมโดจินเลยกลายเป็นพ่อหม้ายลูกติดซะงั้น
ซอยีซูกับอิมเมอารีเป็นครูกับลูกศิษย์ที่มีความเหมือนกันในหลายๆ ด้าน โดยเฉพาะในเรื่องความรั้นและการตามตื๊อจนถึงที่สุด อิมเมอารีขอตามพรหมลิขิตก่อนตามหาความฝัน
AGentleman"s Dignity โดยผู้กำกับฯ ชินวูชูลและนักเขียนบทคิมอึนซุก คู่มือทองจาก Secret Garden นักแสดงหลายคนรับแสดงเพราะนักเขียนบทคิมอึนซุก ด้วยบทละครที่ไม่ธรรมดา
บทเจรจาลึกซึ้งกินใจแทบทั้งเรื่อง ขนาดว่าดูเป็นละครคอเมดี้ แต่ก็อดตบท้ายด้วยบทหนักอึ้งที่คนดูต้องเสียน้ำตาจนได้ ใจร้ายจริงๆ
นักเขียนบทคิม คงชอบนิทานซินเดอเรลล่า เพราะเธอให้คิมโดจินให้รองเท้าซอยีซู และซอยีซูก็ให้รองเท้าคิมโดจิน ไว้ใส่มาหาเมื่อรู้สึกสบายใจและใส่อย่างสง่างาม
แต่คนเกาหลีเองมักเชื่อว่า ถ้าให้รองเท้าคนรัก คนรักจะใส่รองเท้านี้วิ่งหนีไป เหมือนเป็นการแก้เคล็ดให้ใส่รองเท้ามาหาฉัน
ชายหนุ่มที่เป็นเพื่อนรักกันทั้ง 4 คน เมื่อยามสุขร่วมเสพ ยามทุกข์ก็ไม่ทิ้งกัน แค่ส่ง SMS ที่เป็นสัญญาณขอความช่วยเหลือ 191 ทุกคนพร้อมจะจับมือดึงเพื่อนที่กำลังทุกข์หรือลำบากอยู่ขึ้นมา
ตัวละครทั้งหมดมีความรักและทุกคนมีอาชีพ มีเกียรติและศักดิ์ศรีไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย
ชอบประโยดเด็ดของฮงเซราที่พูดว่า "ถ้ารักฉัน อย่าสงสารฉัน แค่ให้กำลังใจฉันก็พอ..."
++
โดย มาดามหลูหลี hluhlee@gmail.com คอลัมน์ เงาเกาหลี
ในมติชนสุดสัปดาห์ วันศุกร์ที่ 09 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 ปีที่ 33 ฉบับที่ 1682 หน้า 86
ภาพยนตร์หรือละครทีวีหลายๆ เรื่องมักนำชื่อเมืองต่างๆ ในโลกนี้มาสร้างเป็นบทละคร ทั้งนี้ อาจจะเกิดจากเรื่องจริงเรื่องที่ประทับใจของผู้เขียนบทหรือผู้สร้างเอง และชื่อเมืองสามารถโยงใยให้เข้าสู่เนื้อเรื่องได้ดี อีกทั้งการสร้างหนังสร้างละครในปัจจุบัน ยังเป็นการประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวของเมืองนั้นๆ ให้เป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางขึ้น
แฮอึนแด ชายหาดชื่อดังของเกาหลีตั้งอยู่ด้านตะวันออกเฉียงใต้ของเมืองปูซาน คล้ายกับชายหาดพัทยาที่มีชื่อเสียงแห่งเมืองชลบุรีของไทย
และชื่อ "แฮอึนแด" เคยสร้างเป็นภาพยนตร์ที่นำเสนอเรื่องอุบัติภัยจากธรรมชาติอันโหดร้าย โดยมีฮาจีวอนนำแสดง
Haeundae Lovers ซีรี่ส์คอมเมอดี้เกาหลีเรื่องนี้ เป็นเรื่องราวของแก๊งทรายขาวมาเฟียที่เคยยิ่งใหญ่เมื่อสิบปีก่อนและในหมู่มาเฟียซึ่งก็คือโจรเลวๆ นี่เอง ผลประโยชน์ย่อมไม่เข้าใครออกใคร ไม่ว่าในหมู่โจรหรือคนดี
การแย่งชิงความเป็นผู้นำ โดยมีโรงแรมแฮอึนแดเป็นเดิมพัน โกจุงซิก (อิมฮารยอง) หัวหน้าใหญ่ถูกประธานหยางลูกน้องคนสนิทหักหลัง และทำร้ายบาดเจ็บจนความจำเสื่อม จำได้แต่เรื่องราวในอดีตก่อนหน้าและทำตัวเหมือนเด็กอายุ 7 ขวบ
ภาระการดูแลครอบครัวและลูกน้องของพ่อจึงตกเป็นของโกโซรา (โจยอจอง จาก I need Romance) มีลูกน้องที่ติดตามโกจุงซิก 3 คนคือลีซุนชิน (ลีแจยอง ดาราอาวุโสที่มักแสดงแต่บทร้ายในซีรี่ส์ย้อนยุค) โบยองโดและลีดงเบก (ปาร์กกอนอิล นักร้องดัง) ทั้งสามไม่ยอมทิ้งหัวหน้าแก๊งและคุณหนูโกโซรา เป็นลูกน้องที่ภักดีไม่ยอมทิ้งเจ้านายในยามตกยาก ทุกคนจึงช่วยกันทำมาหากินเปิดร้านอาหารทะเลคุณลุง และขายส่งปลาทะเลที่ออกเรือจับเองด้วย
คนทั้งหมดนี้ยังมีเป้าหมายที่จะเอาโรงแรมแฮอึนแดที่โกจุงซิกสร้างกับมือคืนมาให้ได้
หากแต่ยุกทัมฮีหรือยุกบ๊กจา (คิมฮยีอึน) คุณนายของประธานหยางๆ ที่นอนป่วยอยู่ ไม่ยอมรามือง่ายๆ เธอระรานโกโซราและพวกอยู่เสมอเพื่อกำจัดคนเหล่านี้ให้ออกจากแฮอึนแด
โกโซรา เหมือนซูเปอร์วูแมน ทุกเรื่องราวในครอบครัว เธอจะจัดการได้ทั้งหมด แม้กระทั่งไปตามตัวลูกสาวลีจุงชินที่เป็นเสมือนน้องสาวของเธอจากบาร์ จึงเกิดเรื่องทำให้ลีแทซัง (คิมคังวู พระเอกกล้ามโตจาก Le Grand Chef) อัยการหนุ่มผู้เคร่งครัดเข้าใจผิดคิดว่าเธอเป็นพวกเดียวกับแก๊งค้ายาเสพติด
ลีแทซัง อัยการหนุ่มผู้มีอนาคต เป็นบุตรบุญธรรมของทนายลีเซโจ (ชอยซังฮุน) ทนายความชื่อดัง ซึ่งรับ
ลีแทซังมาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก ลีแทซังจึงทำทุกอย่างที่ลีเซโจต้องการ เพื่อตอบแทนพระคุณที่เลี้ยงดู ไม่ให้เขาเป็นเด็กกำพร้า แม้แต่การแต่งงานกับลีเซนา (นัมกยูริ ผีสาวสวย จาก 49 Days) บุตรสาวรัฐมนตรีกระทรวงยุติธรรม เป็นการแต่งงานที่เพียงเพื่อตอบแทนคุณไม่มีพื้นฐานจากความรัก
ลีแทซัง หนุ่ม หล่อ สมาร์ต โซล ที่เพิ่งแต่งงานกับลีเซนา สาว สวย รวย โซล อาจอยู่แถวกังนัม
แต่มีเหตุให้ไม่ได้ไปฮันนีมูนดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กัน เจ้าสาวต้องผ่าตัดไส้ติ่งอักเสบด่วน และเจ้าบ่าวติดภารกิจต้องตามล่าโจรค้ายาเสพติด เพราะสงสัยพฤติกรรมของโกโซราและพวก ลีแทซังจึงปลอมตัวเป็นนักเพาะกายชื่อ นัมแฮ (ตั้งชื่อตามข้างกล่องอาหาร) มาเช่าบ้านโกโซราอยู่ และคอยติดตามดูเธอว่ามีการติดต่อกับแก๊งยาเสพติดหรือไม่
ละครทำได้ตลกฮาๆ เพราะความสงสัยเป็นเหตุให้เข้าใจผิดได้ พูดอะไรทำอะไร อัยการหนุ่มก็คิดไปเอง
ปะติดปะต่อเรื่องราวตามความเข้าใจ ที่คลาดเคลื่อน
คล้ายกับความคิดฝังใจของคนเรา ที่คิดว่าคนนี้เรื่องนั้นต้องเป็นแบบนี้นั้น จึงยากที่จะเปลี่ยนความคิดได้
เข้าใจไปเอง ใครจะบอกเล่าอธิบายก็ฟังไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจเพราะ ปิดใจ
อัยการหนุ่มจึงต้องมาอยู่บ้านลูกสาวมาหัวหน้าแก๊งมาเฟีย เป็นสูตรสำเร็จของซีรี่ส์เกาหลี ให้พระเอกนางเอกต้องอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน เพื่อเรียนรู้ดูใจกันและกัน
ถ้าชีวิตจริงเป็นแบบละคร ชีวิตคู่ของคนรุ่นใหม่อาจอยู่กันยาวยืดและมีความสุข ไม่เลิกราหย่ากันง่ายๆ
การเข้ามาอยู่ในบ้านโกโซราของลีแทซัง ต่างได้รับบทเรียนจากกันและกัน ลีแทซังที่เหมือนคนไร้น้ำใจ
ก็เข้าใจคนมากขึ้น ทั้งนึกไม่ถึงว่าจะมีคนแบบโกโซราและพวกอาๆสมุนของพ่อเธอ
ขณะที่โกโซราและพวกก็รู้แต่เรื่องทำมาหากินกับความหวาดหวั่นทั้งตำรวจและพวกมาเฟียด้วยกัน จนลืมไปว่านี่เป็นสังคมสมัยใหม่ที่มีกรอบของกฎหมายให้ปฏิบัติกัน ไม่ใช่ใครจะมาทำร้ายกันได้ง่ายๆ คุณนายยุกทัมฮีเองเสียอีกที่มักใช้อำนาจจัดการแบบมาเฟีย แต่เมื่อถูกย้อนศรเอาบ้างเธอกลับอ้างกฏหมายได้อย่างฉะฉาน
แถมบอกว่า "ประเทศเกาหลี เป็นประเทศแห่งกฎหมาย"
ที่รู้สึกไม่ชอบใจอาจุมม่ามากๆ คือการหมั้นหมายของโกโซรากับคังมินกู (คิมแทฮยุน) หนุ่มนักต้มตุ๋น
มาหลอกลวงครอบครัวโกโซรา แกล้งทำดีกับพ่อที่ป่วยของเธอ พ่อซึ่งคาดหวังให้ลูกสาวแต่งงานกับข้าราชการ
อยากให้ลูกสาวมีชีวิตที่มั่นคงมีสามีดีๆ ดูแลไปชั่วชีวิต
ผู้กำกับฯ ซงฮยุนวุก เลือกดาราที่มารับบทคู่หมั้นได้เหมาะมาก ทำให้คนดูหงุดหงิดกวนใจสุดๆ เหมือนพวกต้มตุ๋นหลอกลวงที่ใช้จุดอ่อนของคนมาทำประโยชน์ ซึ่งคนที่โลภมักจะถูกหลอก แต่คนดีคนซื่อก็ถูกหลอกได้เช่นกัน ไม่อยู่ในข่ายที่ถูกละเว้น
โกโซรา จึงเหมือนทุกข์ซ้ำกรรมซัด ทั้งเรื่องพ่อ, เรื่องตัวเอง, และเรื่องที่ต้องรับมือกับคุณนายโรงแรมยุกทัมฮี โดยต้องรวบรวมจำนวนหุ้นและการมอบอำนาจให้มากพอที่จะเข้าบริหารโรงแรมได้
ละครทำให้เห็นว่าความจริงใจ ความมีน้ำใจที่จะดูแลกันด้วยความเต็มใจ ไม่ใช่ทำเพื่อผลประโยชน์ที่จะได้รับตอบแทนมีความสำคัญกว่า และสิ่งเล็กๆ น้อยๆ นี้กลับมีคุณค่ามากกว่าตัวเงินตามจำนวนหุ้น อีกทั้งจำนวนหุ้นที่น้อยนิด แต่เป็นส่วนน้อยที่มาเติมเต็มให้ส่วนใหญ่ที่มีอยู่มีอำนาจมากขึ้น
ชอบท่านรองประธานชอยจอนฮยุก (จังซุกวอน องครักษ์ซื่อๆ ทื่อๆ จาก Rooftop Prince) ที่คอยช่วยเหลือนางเอก เป็นตัวช่วยตลอดเรื่อง เขาเริ่มฉายแววการแสดง มีบุคลิกภาพดีกว่าที่เราเคยดูในเรื่องก่อนๆ
สวนพระเอกคิมคังวู ยังหุ่นฟิตแอนด์เฟิร์มเหมือนเดิม เพียงแต่ดูเหมือนอุปป้าไปโมหน้ามาใหม่หรืออย่างไร ดูหน้าแปลกๆ ยังไม่ค่อยเข้าที่
นางเอกคนสวยโจยอจอง ได้ดูเธอเรื่องนี้เรื่องแรก ใบหน้าเธอสวยสดใสมาก และแสดงได้ดีทีเดียว เห็นชื่อดารานัมกยูริที่เป็นนางรอง ยังคิดว่าเธอได้เป็นนางเอกเรื่องนี้
ลีแทคังชอบเรียกโกโซราว่า "ยัยสามส่วน" เพราะเธอชอบใส่รองเท้าบูทพลาสติกสีชมพูลายจุด (เก๋แบบ Poka Dot ของหลุยส์วิตตอง) ทำให้ดูขาสั้น ทั้งที่เธอสูง 160 กว่าเซนติเมตร อาจเป็นเพราะพระเอกสูงเกือบ 180 เซนติเมตรและพระรองก็สูงกว่าพระเอกอีก
จึงดูเหมือนมีแต่นักแสดงตัวสูงๆ ทั้งเรื่อง
Haeundae Lovers เป็นละครดูสนุก กับมุข บ้าๆ บอๆ ขำๆ ตอนหัวหน้ามาเฟียตามหาลูกชาย ที่มีปานเป็นรูปดาว ราวกับเศรษฐีหรือท่าเจ้าคุณตามหาลูกในละครยุคเก่า ที่ต้องมีปานแดงตรงก้น
ที่ถูกใจต้องกด "Like" คือลูกน้องทั้งสามคนของโกจุงซิกที่เหมือนตลกสามเกลอหัวแข็ง โดยเฉพาะลีซุนชิน ซึ่งมักรับบทเป็นเสนาบดีที่ไม่ดี ในเรื่องนี้เป็นมาเฟียจิตใจดี
ละครเล่นกับความเจ็บป่วย การไร้ซึ่งความทรงจำของคนเรา ถ้าไม่ประสบกับตัวเองย่อมไม่รู้ว่ามันทรมานแค่ไหน หรือว่าการหลงลืมเรื่องราวบ้างเรื่องที่เจ็บปวดไม่ควรค่าแก่การทรงจำ อาจส่งผลดีต่อจิตใจ
นับเป็นละครที่ควรค่าแก่การชม สนุกและมีสาระสไตล์เกาหลี เป็นละครนำเที่ยวเมืองปูซานและหาดแออึนแด ได้ชมฉากสวยๆ ของเมือง และสะพานกวางแฮ (แปลว่าประกายเพชร) ที่ติดไฟบนสะพานวาววับราวกับสร้อยคอประดับเพชร เหมือนเชิญชวนให้ไปเที่ยว อย่างที่โกซารามักพูดว่า ใครจะเบื่อแฮอึนแดเมืองบ้านนอกนี้ก็ตาม แต่เธอรักเมืองนี้และจนอยู่ไปจนตาย
ราวกับสำนึกรักบ้านเกิดที่ตอนนี้กำลังสำลักความสุขความรักอยู่...
.
