โดย พรพิมล ลิ่มเจริญ คอลัมน์ “ใส่บ่าแบกหาม”
ในมติชนสุดสัปดาห์ วันศุกร์ที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2555 ปีที่ 32 ฉบับที่ 1676 หน้า 73
เธอจ๊ะ
Like Crazy หนังรักโรแมนติก สร้างจากชีวิตจริงของผู้กำกับ Drake Doremus ได้รางวัล Sundance Film Festival Grand Jury Prize ประจำปี 2011 ไปครอง
หนังรักดีๆ ไม่ต้องมีตลกโปกฮาคาเฟ่เจือสักกระผีกริ้น แบบนี้ต้องหามาดูหนา แนวนี้หนังไทยไม่มีให้ดู ฉันเดาว่าเป็นเรื่องรสนิยม
เรื่องก็เริ่มที่พระเอกนางเอกของเรา นายเจค็อบชาวอเมริกันและนางสาวแอนนาชาวอังกฤษ เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยในลอสแองเจลิส เรียนอยู่ปีสุดท้ายแล้ว สองคนได้มารักกัน
น่ารักจังเลย อย่างแรกเลย คนทำหนังเขาใส่ใจรายละเอียด เปิดฉากมาเป็นนางสาวแอนนารายงานหน้าห้อง มีพระเอกแอบมองอยู่ไม่ไกล
เขาทำบทอย่างยาว สำหรับนางเอกได้รายงานหน้าห้องครับคุณผู้ชม!
นางเอกเรียนสื่อสารมวลชน ก็จัดการให้รายงานเรื่องสิ่งพิมพ์ หนึ่งย่อหน้ายาวๆ นับได้สัก 150 คำได้ นางเอกก็รายงานถึงนิตยสาร วิวัฒนาการต่อไปด้วยพลังอินเตอร์เน็ต ดูดีมีวิชาการมากๆ
นางเอกพูดถึง magazines กับ fanzines
magazines ก็คือนิตยสาร แต่ fanzines รู้แต่ว่ามันคือ fan + magazine ไม่เคยเห็นของจริงแฮะ แต่ยุคนี้คงข้ามไปเลยแหละฉันว่า ฉันเคยเห็น webzine ใช้เว็บเป็นเครื่องมือแทนการพิมพ์
อย่างที่สอง เขาให้เราได้ดูคนสองคนกำลังตกหลุมรักกัน น่ารักจังเลย น่ารักจังเลย ขอพูดสองครั้งติดกัน นางเอกเขียนจดหมายรักไปเหน็บไว้กับที่ปัดน้ำฝนหน้ากระจกรถพระเอก รอให้พระเอกได้อ่าน จะได้โทรศัพท์กลับมา แล้วก็นัดออกไปดื่มกาแฟกัน แล้วมันก็เป็นจริงดังนั้น
I didn"t freak you out?
I guess you wouldn"t be here if it had.
ฉันไม่ได้ทำคุณตื่นใช่ไหม?
ถ้าใช่คุณก็ไม่มาหรอก
นางเอกถามเองตอบเอง ขวยเขินไปมา
พระเอกก็เขินอายไม่ต่างกัน ชวนคุยเรื่องนั้นนี้ ชวนคุยเรื่องแก้วกาแฟ
These cups are huge.
They"re like reservoirs.
ถ้วยกาแฟนี่ใหญ่ยักษ์จัง
อย่างกับอ่างเก็บน้ำ
พระเอกพยายามหาเรื่องคุย นางเอกก็คุยตอบ
It"s almost bigger than my face.
เกือบใหญ่กว่าหน้าฉันอีก
น่ารักจังเลย แล้วเราก็ได้เห็นหนุ่มสาวมองตากัน ยิ้มหวานให้กัน ชวนกันไปเดินเล่นริมทะเล จับมือกัน คลอเคลียกัน น่ารักจังเลย
ความรักดำเนินไปอย่างดีเลิศประเสริฐศรี พ่อแม่สาวเจ้าจากอังกฤษมาเยี่ยม ก็ยินดีในความรักของลูก
You are being grown up?
You are being adults?
โตๆ กันแล้วใช่ไหม?
เป็นผู้ใหญ่กันอยู่ใช่ไหม?
แม่แค่ถามแบบมีเลศนัย หมายความประมาณว่าอย่าเผลอพลั้งพลาด อย่าประมาทพลาดพลั้ง เรื่องใดใดต้องป้องกันก็ให้รู้จักป้องกัน
จนถึงวันต้องร่ำลา จบการศึกษา พระเอกเรียนออกแบบเฟอร์นิเจอร์ ก็ตั้งใจไปแนวนั้น นางเอกต้องกลับบ้านสิ เป็นนักเรียนใช้วีซ่านักเรียน เรียนจบก็ต้องกลับประเทศตัวเอง
I can"t go back. I mean, I have to be sad.
We have so much fun and
we can stay in bed all summer.
กลับไม่ได้ กลับก็เศร้าสิ
เธอสนุกจะตาย
อยู่ด้วยกันต่ออีกซัมเมอร์
ยังอยู่ระหว่างวัยรุ่นไง ตัดสินใจง่าย ฉับไว แล้วก็ลุยๆ ไป
ตามแผนที่วางไว้ นางเอกก็กลับบ้านที่ลอนดอน เยี่ยมพ่อเยี่ยมแม่เสร็จเรียบร้อยแล้วค่อยกลับบินกลับมาลอสแองเจลิสหาพระเอก
แต่เหตุการณ์หาเป็นเช่นนั้น ก็อยู่เกินวีซ่ากำหนดไปเมื่อครั้งก่อน กองตรวจคนเข้าเมืองเขาก็บันทึกไว้ และไม่อนุญาตให้เข้าเมือง
เศร้าๆ นะเหตุการณ์แบบนี้ อุตส่าห์บินข้ามน้ำข้ามทะเลมาแล้ว เห็นประตูทางเข้าอยู่ไหวๆ แต่เข้าไม่ได้ จึงถูกบังคับให้นั่งเครื่องบินกลับไปลอนดอน
พระเอกนางเอกเลยต้องจำพรากจากกัน ต้องสื่อสัมพันธ์ผ่านระยะทางแสนไกล
พระเอกบินไปบินมา แต่ก็ไปได้ไม่บ่อย ค่าเครื่องบินมันแพง
วันหนึ่ง พ่อนางเอกก็คิดเล่นๆ พูดดังๆ
If you two got married,
it"d save me a lot of money.
ถ้าแต่งงานกัน
ประหยัดเงินเยอะเลยนะ
แต่งงานไมได้อยู่ในความคิดหรอก พยายามรักษาสัมพันธ์ให้มั่นคงยืนยาวกันก่อนดีกว่า แต่ก็ยาก
พระเอกก็รู้สึกแปลกๆ
Because it doesn"t feel like
I"m actually part of your life.
I feel like I"m on vacation.
ผมไม่รู้สึกว่า
ผมเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคุณจริงๆ
ผมรู้สึกว่าผมมาพักร้อน
นางเอกก็กังวลว่าจะไปทำคนรักลำบากใจ
I don"t want you to feel like
you"re not living your life properly
when we"re not together.
ฉันไม่อยากให้คุณรู้สึกว่า
คุณไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างที่ควร
ตอนเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน
โถๆ น่าเอ็นดู ทั้งคู่เลย และตอนไม่ได้อยู่ด้วยกัน ทั้งสองก็ไม่ได้มั่นคงตรงแหนวต่อกันเท่าไหร่ พระเอกก็มีเพื่อนสาวแอบอิงข้างกาย นางเอกก็มีเพื่อนชายใกล้ชิด
น้องเจนนิเฟอร์ ลอเรนซ์ นางเอก Hunger Game แสดงเป็นผู้หญิงอีกคนของพระเอก ทำงานที่เดียวกัน ใกล้ชิดกัน มีอะไรกัน น้องเจนนิเฟอร์เป็นตัวประกอบ แต่แสดงดี รัศมีดาราจับตาแบบไม่ต้องใช้กล้องขยาย
และถึงแม้ทั้งสองจะตกลงแต่งงานกันจริงๆ ระยะทางขวางกั้นก็ไม่ช่วย ชีวิตคู่ไม่ได้ดีขึ้น ชีวิตเหมือนเดิม วีซ่ายังไม่ได้อนุมัติเสียที
แต่ที่สุดแล้ว กาลเวลาเนิ่นนานผ่านไป วีซ่าก็ผ่านฉลุย ที่ได้ตกลงแต่งงานกันไว้ สองคนต้องหันกลับมารับผิดชอบอย่างจริงจังจริงใจ
แต่สองคนนี้เป็นสองคนที่ต่างได้ใช้ชีวิตในทิศทางของตนเอง สองคนที่ไม่ใช่คนที่เรียนมหาวิทยาลัยมาด้วยกันในวันก่อน
หนังเขาไม่มีตอนจบ เขาอนุญาตให้เราคิดเองว่าต่อไปอะไรจะเกิดขึ้น
เขานำพาผู้ชมไปสู่จุดที่ไม่รู้สึกว่าโดนโยนภาระเข้าใส่
ฉันมั่นใจอยู่อย่างว่า ความรักเกิดก่อนและมันไม่ต้องใช้ความพยายาม เราไม่ต้องพยายามรักกัน
ชีวิตคู่มันตามมา มันต้องใช้ความพยายามร่วมกัน
ต้องพยายามอยู่ด้วยกันให้ผาสุกให้ได้
ต้องพยายามดำรงความเป็นคู่ให้ได้ตลอดรอดฝั่ง มีแต่สองคนคู่ที่ย่อมรู้อยู่แก่ใจ อยากพยายามร่วมกันไหม
ถ้าไม่ ก็จบกัน กลับไปรักกัน ก็พอแล้วไหม?
ฉันเอง
.
