โดย พรพิมล ลิ่มเจริญ คอลัมน์ “ใส่บ่าแบกหาม”
ในมติชนสุดสัปดาห์ วันศุกร์ที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2555 ปีที่ 32 ฉบับที่ 1679 หน้า 73
เธอจ๊ะ
The Five-Year Engagement เป็นหนังโรแมนติกคอเมดี้
ไม่อยากจะเชื่อเลย!
มันไม่เป็นตามสูตรไง เลยตกใจเล็กน้อย สูตรหนังโรแมนติกคอเมดี้ ก็คือ พระเอกเจอนางเอก รักกัน มีเหตุให้เลิกรากันไปสักครู่ ให้ได้รู้ใจจริงๆ มีเหตุให้กลับมาเจอกัน แล้วก็กลับมารักใหม่
หนังเรื่องนี้เขาให้รักกันได้สักครู่ยาวนานเท่ากันกับตอนจากกันไป มันเลยเหมือนเปลี่ยนไปดูหนังชีวิต ได้ร่วมเศร้าใจไปกับเขาไง
อาจเป็นเพราะเขาทำหนังยาวตั้งสองชั่วโมง ตัวแปรนี้ทำให้หนังมันออกมากึ่งๆ ไปเสียทุกหมวด ทั้งหมวดรัก ตลก และชีวิต
เขาคงเฉลี่ยเวลากันคร่าวๆ เราจะได้ดูคนรักกันชั่วโมงนึง ดูคนไม่รักกันอีกหนึ่งชั่วโมง ตั้งชั่วโมงเจียวหนา มันเศร้าหนา ดูคนไม่รักกันเนี่ย
เรื่องก็เริ่มที่เมืองซานฟรานซิสโก พระเอกชื่อทอม เป็น sous chef เราก็เรียก ซูเชฟ เป็นตำแหน่งในครัว ที่สองรองจากเชฟเชียว ช่วยเชฟควบคุมครัว แบบถ้าเชฟไม่อยู่ ซูเชฟก็ได้ขึ้นเป็นหัวหน้าแทน แต่หน้าที่อีกอย่างของซูเชฟก็คือต้องทำอาหารได้ทุกสเตชั่น ตรงไหนต้องการความช่วยเหลือ ซูเชฟต้องทำได้หมด
นางเอกชื่อไวโอเลต นางเอกเป็นนักศึกษาปริญญาเอก สาขาจิตวิทยา
สองคนรักกันมาได้หนึ่งปีเต็ม
คืนวันหนึ่ง พระเอกก็เลยจะขอแต่งงาน เตรียมแผนการขอแต่งงาน แต่วางแผนไว้ดิบดีแผนแตก นางเอกบังเอิญจับไต๋ได้
อุตส่าห์เตรียม ว่างั้น
We had a plan.
It was sort of like a skit about the receipts.
ก็วางแผนไว้
ให้มีเรื่องตกใจเกี่ยวกับใบเสร็จ
skit คือ เรื่องสั้นๆ แสดงให้ขำหรือไม่ให้ตกอกตกใจกันเล่นๆ
receipt อ่านว่า ริ-ซีต แปลว่าใบเสร็จ เป็นคำหนึ่งที่ได้ยินคนออกเสียงผิดบ่อยๆ ตัว /p/ ในที่นี้ไม่ออกเสียง เหมือน /p/ ที่อยู่ในคำ psychology, pneumonia
แต่แหวนเอามาขอแต่งงานนี่สิตลก ไม่ยักกะใช่แหวนเพชร
And I remember that you saw Blood Diamond
and it really upset you,
so instead I got you a ruby.
ผมจำได้ว่าคุณดูหนัง Blood Diamond
แล้วใจเสีย
ผมเลยหาทับทิมมาแทน
จะดีหรือ แหวนหมั้นเป็นทับทิม ดูผิดธรรมเนียม แต่คิดอีกทีก็น่ารัก ดูท่าว่าจะรู้ใจรู้จักนางเอกเป็นอย่างดี ซึ่งก็จริงดังนั้น นางเอกปลื้มใจน้ำตาคลอ พระเอกจำได้ในรายละเอียดว่าชอบไม่ชอบหนังเรื่องอะไร
แล้วสองคนก็จัดงานหมั้น เชิญพ่อแม่ญาติพี่น้องมารวมตัวกัน
The first important thing to remember about marriage
is that it requires commitment.
สิ่งสำคัญที่ต้องจดจำเรื่องแต่งงาน
คือต้องยึดมั่นคำสัญญา
พ่อให้ข้อคิด และต่อด้วย
The second important thing
to remember about marriage
is that so does insanity,
สำคัญอย่างที่สองคือ
จะให้ดีต้องบ้าด้วย
มีเพื่อนนางเอกเป็นทหาร มาจากอัฟกานิสถาน
พระเอกก็เลยชวนคุย ว่าแอฟริกานั้นเป็นอย่างไร
It was harrowing,
I was there for the capture of
Mullah Abdul Akhtud El Sayed
Ahmed Shafeer Salaheen.
ทุกข์ทรมาน
ผมอยู่ด้วยนะตอนเขาจับกุม
มูลลา อับดุล อัคตุด เอล ซาเยด
อาหะเหม็ด ชาเฟียร์ ซาลาฮีน
ตลกน่ะ ผู้ก่อการร้ายชื่อยาวๆ มุขนี้ตลกดี
พอหมั้นแล้วทำไง หมั้นแล้วก็รอแต่งงานสิ
นางเอกวางแผนชีวิตไว้ว่า อยากได้งานทำที่มหาวิทยาลัยเบิร์กลี่ย์ ใกล้บ้านหลังปัจจุบันที่อยู่กันกับพระเอก แล้วก็เป็นอาจารย์สอนจิตวิทยา
ส่วนพระเอกก็อยากมีร้านอาหารเป็นของตัวเอง
Eight years of studying,
just down the tube.
ร่ำเรียนมาแปดปี
สูญหมด
down the tube หรือเต็มๆ มาจาก go down the tube หมายถึง เสียเปล่า
tube แปลว่า ท่อ หลอด มันจะหมายถึงท่ออะไรได้หนอ?
มันมีอีกสำนวนคล้าย คือ down the drain ดังนั้น เดาได้ว่าเป็นพวกท่อน้ำทิ้ง ท่อระบายน้ำ ท่อส้วม
ถ้าเป็นฝั่งอังกฤษ เขามี down the pan ซึ่ง pan ในที่นี้ก็คือ lavatory pan ก็ออกแนวลงท่อลงส้วมเหมือนกัน
I want it all,
but I want to have the career as well,
ฉันอยากได้ทุกอย่าง
อยากมีอาชีพการงานด้วย
นางเอกอยากแต่งงาน อยากท้อง อยากมีลูก ถ้าไม่มีอาชีพการงาน ก็จะได้ทำแค่เปลี่ยนผ้าอ้อม ล้างจาน ทำพายแอปเปิ้ล
นางเอกไม่อยากเป็นอย่างแม่ตัวเอง
My mum quit her job for my dad
and she never forgave him, ever.
แม่ออกจากงานมาเพื่อพ่อ
แล้วแม่ก็ไม่เคยให้อภัยพ่อเรื่องนี้
อยู่มาวันหนึ่ง นางเอกก็ได้รับจดหมายตอบรับจากมหาวิทยาลัยมิชิแกน พระเอกก็แสนดี
I"ve cooked in New York,
I"ve cooked in L.A.
I"m pretty sure I can handle Michigan,
ผมทำอาหารในนิวยอร์ก แอลเอ
ผมแน่ใจมิชิแกนผมจัดการได้
พอย้ายเมือง ย้ายงาน ความสัมพันธ์ก็เปลี่ยนไปตามสภาพการณ์ กลายเป็นผู้หญิงมีงานทำ ผู้ชายไม่มีงานเก๋ๆ ในร้านอาหารอย่างเดิม ตามชื่อเรื่องเลย หมั้นกันปาเข้าไป 5 ปีเชียว
หนังแบบนี้มันก็ดีอยู่หรอก ออกแนวชีวิตจริง
แต่บางทีฉันไม่ชอบชีวิตจริงสักเท่าไหร่ โดยเฉพาะเวลาได้เห็นคนไม่รักกันนานๆ แบบนี้
ถ้าเรื่องนี้ยาวสัก 1 ชั่วโมง 40 นาที คงเป็นหนังดีพิลึกเลยแหละ
ฉันเอง
.
