โดย นพมาส แววหงส์ คอลัมน์ ภาพยนตร์
ในมติชนสุดสัปดาห์ วันศุกร์ที่ 07 ธันวาคม พ.ศ. 2555 ปีที่ 33 ฉบับที่ 1686 หน้า 87
กำกับการแสดง Juan Antonio Bayona
นำแสดง Naomi Watts
Ewan Mcgregors
Tom Holland
Geraldine Chaplin
ก่อนหน้าในราวแปดปีมานี้เอง คำว่า "สึนามิ" ยังเป็นคำแปลกหูสำหรับคนไทย หลายคนอาจไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าคืออะไร หรือไม่ก็คิดว่า "ซูนามิ" หรือ "ซือนามิ" ซึ่งเป็นคำภาษาญี่ปุ่นนี้ จะเกิดได้แต่แถบประเทศญี่ปุ่นเท่านั้น
ครั้นเมื่อวันที่ 26 ธันวาคม 2547 เมื่อเกิดแผ่นดินไหวขึ้นนอกชายฝั่งอินโดนีเซีย การเคลื่อนตัวของผิวโลกใต้น้ำ ก่อให้เกิดระลอกคลื่นยักษ์ถาโถมเข้าชายฝั่งทะเลในแถบมหาสมุทรอินเดีย คำว่า "สึนามิ" เลยเข้ามาในสารบบความรับรู้ของชาวบ้านร้านตลาดที่เป็นประชาชนทั่วไป
หลายประเทศรอบๆ มหาสมุทรอินเดียโดนกันทั่วหน้า ที่หนักสุดคือ อินโดนีเซีย ไทย พม่า และอินเดีย สถิติคนตาย บาดเจ็บและไร้ที่อยู่อาศัย ขึ้นไปถึงหลายแสนคน
นับเป็นมหันตภัยธรรมชาติที่ร้ายแรงที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์
ประเทศไทยโดนหนักที่สุดที่เขาหลัก จังหวัดพังงา ซึ่งมีชายหาดสวยงามและเป็นแหล่งท่องเที่ยวสำคัญในภาคใต้ ดังนั้น เหยื่อสึนามิจึงไม่ได้มีแต่คนในท้องถิ่นเท่านั้น แต่เป็นชาวต่างชาติที่บินข้ามโลกมารับเคราะห์ไปจังๆ ก็มากมาย
หนังเรื่อง The Impossible (ชื่อเหมือนวงดนตรีดังในอดีตสมัยคุณเศรษฐายังหนุ่ม) สร้างจากเรื่องจริงของครอบครัวชาวสเปน ที่ประกอบด้วยพ่อ แม่และลูกชายห้าคน ที่มาพักผ่อนในช่วงคริสต์มาส ที่รีสอร์ตริมหาดเขาหลัก โดยผู้กำกับฯ ฝีมือดีชาวสเปน ชื่อ ฌวน อันโตนิโอ บาโยนา ซึ่งเคยทำหนังสยองขวัญระดับอินเตอร์เรื่อง The Orphanage มาก่อนหน้า
เพื่อจะใช้ดาราฮอลลีวู้ดที่มีหน้าตาเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก หนังจึงเปลี่ยนครอบครัวชาวสเปนให้เป็นอังกฤษ โดยที่ครอบครัวนี้ สามีทำงานอยู่ในบริษัทที่ญี่ปุ่น และภรรยาเป็นหมอที่ไม่ได้ทำงานแล้วเพราะต้องย้ายตามสามีไป
ครอบครัวเบนเนตต์เดินทางมาพักผ่อนช่วงวันหยุดคริสต์มาสในประเทศไทย ผ่านวันคริสต์มาสไปจนในตอนเช้าของวันที่ 26 ธันวาคม พ่อแม่กับลูกชายสามคนลงมาเล่นน้ำกันที่สระน้ำของโรงแรมออร์คิดบีชรีสอร์ต ซึ่งตั้งอยู่ริมทะเล
ระหว่างนั้นได้ยินเสียงคำรามคำรนแปลกๆ เหลือบตามองท้องฟ้าก็เห็นฝูงนกฝูงกาแตกตื่นบินว่อน และยังไม่ทันตั้งตัว กำแพงคลื่นยักษ์สูงเหนือแนวรั้วรอบขอบชิดของโรงแรมก็ถาโถมเข้าใส่อย่างหมดหนทางช่วยเหลือแม้แต่ตัวเองได้
มาเรีย (เนโอมี วัตส์) ถูกมวลน้ำพลังมหาศาลกระแทกพัดพาไปกับคลื่นที่พัดเข้ากวาดลึกเข้าไปในชายฝั่ง เธอกระเสือกกระสนเอาชีวิตรอด ท่ามกลางความประหวั่นพรั่นพรึงและห่วงลูกน้อยสามคน ซึ่งพลัดกันไปคนละทิศคนละทาง และต่างต้องพึ่งพาตัวเอง
มาเรียต่อสู้อยู่คนเดียวกับกระแสน้ำและสิ่งของใหญ่น้อยที่น้ำพัดพาไปอย่างไม่มีทางต่อสู้ได้ รวมทั้งต้นไม้ที่ถูกถอนรากถอนโคน และรถยนต์ที่กลายเป็นรถจมน้ำ และเห็นลูกชายคนโต ลูคัส (ทอม ฮอลแลนด์) อยู่หลัดๆ กว่ากระแสน้ำจะหมดแรง และเธอมีบาดแผลเหวอะหวะที่ต้นขา ซึ่งทำให้เคลื่อนตัวได้ลำบาก
กว่าจะได้รับการช่วยเหลือจากชาวบ้านที่ช่วยกันลากเธอถู่ลู่ถูกัง และพาไปส่งโรงพยาบาลในเมือง ทั้งแม่ลูกทั้งคู่สิ้นหวังกับการได้พบหน้าทุกคนในครอบครัวอีกครั้ง ลูคัสถูกสถานการณ์บีบบังคับให้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่รับผิดชอบต่อชีวิตแม่ในชั่วพริบตา
ขณะที่เฮนรี (ยวน แมกเกรเกอร์ส) ต้องเผชิญหน้ากับการตัดสินใจที่ยากเย็นในการส่งตัวลูกน้อยสองคนไปอยู่ในที่สูงเพื่อความปลอดภัยจากการถูกกระแสคลื่นพัดเข้าซ้ำครั้งที่สอง กับการอยู่ค้นหาภรรยาและลูกชายคนโต
จากชื่อของหนังที่บ่งบอกถึงสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ เราก็พอจะจับเค้าได้แล้วว่า ความเป็นไปไม่ได้ในสถานการณ์พลัดพรากดุจดังบ้านแตกสาแหรกขาดแบบนี้ คืออะไร
ฉากที่เป็นไคลแมกซ์ของ The Impossible จึงดูเหมือนว่าความเป็นไปได้แบบนี้มีอยู่แต่ในโลกของหนังละครหรือนิยายเท่านั้น
หนังสร้างได้อย่างสมจริง และเน้นอยู่ที่การเอาตัวรอดและตามหากันและกันของครอบครัวนี้เท่านั้น และฉากความน่ากลัวต่างๆ เกือบจะเหลือทนที่จะนั่งดูอยู่เฉยๆ ได้ โดยไม่เบือนหน้าหนี
แต่ในขณะเดียวกัน เรื่องราวของครอบครัวเพียงครอบครัวเดียว ก็จะขยายภาพให้กว้างออกเห็นความเดือดร้อนแสนสาหัสจากภัยธรรมชาติครั้งนั้น
การแสดงของนักแสดงทุกคนเข้มข้นถึงบทบาทอย่างที่สุด เนโอมี วัตส์ ใช้เวลาส่วนใหญ่นอนแบ่บอยู่บนเตียง แต่เธอก็สามารถสร้างแคแร็กเตอร์ที่เข้มข้นและตรึงตราอย่างยิ่ง
นักแสดงเด็กที่คัดเลือกมารับบทหนัก ก็เก่งทุกคน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ทอม ฮอลแลนด์ ที่เล่นเป็นลูคัส ลูกชายคนโต ที่เติบโตจากเด็กที่ไม่สนใจคนอื่นแม้แต่น้องชาย กลายเป็นผู้ใหญ่ที่รับผิดชอบในชั่วข้ามคืน
แม้ว่าเรื่องราวจะมีตอนจบที่ดีสำหรับครอบครัวในเรื่อง แต่นี่ก็เป็นโศกนาฏกรรมของมนุษยชาติที่ต้องวนเวียนต่อสู้อยู่กับภัยธรรมชาติอันน่าสะพรึงกลัว และเกินความเข้าใจของมนุษย์เดินดินอย่างเราๆ
อย่าจาบจ้วงล่วงละเมิดต่อธรรมชาติและสภาพแวดล้อมกันนักเลยค่ะ อย่างไรเสีย ธรรมชาติก็มีวิธีเรียกเอาคืนจนได้นั่นแหละ อยู่ที่ว่าจะออกมาในรูปไหนเท่านั้นเอง
.
