Calendar in Laos :: Pride of the nation :*ชื่นชมเธอ ... แม่หญิงลาวโดย ปรารถนา รัตนะ คอลัมน์ Se[XO]ver
ในมติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันศุกร์ที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 ปีที่ 32 ฉบับที่ 1645 หน้า 82
Street of Vientiane
แวบไปเวียงจันทน์ จากเชียงใหม่ หลังจากตั้งใจไปเข้าลาวทางเชียงของ และผ่านหลวงพระบางมาเวียงจันทน์ แต่เวลาไม่พอ ต้องเข้าเวียงจันทน์ทางหนองคาย แต่ไม่เป็นไร ไปขี่จักรยานกัน
ข้าพเจ้าซิ่งจักรยานด้วยความเร็วแบบมอเตอร์ไซค์ เมื่อเจอนักเรียนนุ่งซิ่น ก็จอดเอี๊ยด ขออนุญาตน้องถ่ายรูป บอกเธอว่า มีคนฝากให้ถ่ายรูปมาฝาก พวกเธอละจากลูกชิ้นและตั้งแถวยิ้มพร้อมกันน่ารักจริงๆ
ทำให้รู้สึกถึงอารมณ์โหยหา สิ่งที่เราอาจจะหายไปหมดแล้ว
จากซิ่งจักรยานอย่างไร้ขอบเขต (ลาวใช้ถนนเลนขวา ทำให้ลืมไปเลนซ้ายอยู่บ่อยๆ) เข้าไปกินร้านเฝอที่ขนส่งตลาดเช้า ทำตัวเป็นชาวลาว
พอหันไปเจอปฏิทินเบียร์ลาว แล้วก็คิดถึงปฏิทินเบียร์ของประเทศเรา นึกกินไปคิดไป อยากเล่าเรื่องปฏิทิน
เราจะเขียนในมุมไหน ศึกษาเปรียบเทียบ หรือสะท้อนการเมืองการปกครอง และวิถีชีวิตวัฒนธรรมและสภาพเศรษฐกิจ
โอ เออ ปฏิทินมันบอกได้ขนาดนั้นน่ะนะ
Listen to what Cadendar said
เอ่อ แล้วปฏิทินบอกอะไร ปฏิทินมีงานหลักคือบอกวันที่และวันหยุด (ฮา)
แต่ปฏิทินเบียร์ลาว โชว์ผ้าไหม โชว์ความหวานของลาวสาว ที่พบเห็นได้ทั่วไปตามท้องถนน
และไม่เพียงที่สาวๆ จะอ่อนหวาน หนุ่มๆ ก็นุ่มนวลจนข้าพเจ้าเพิ่งรู้สึกว่า ตัวเองเป็นคนพูดเร็วเกินไป และทำอะไรรีบๆ จนเป็นนิสัย
เราคงไม่ได้เห็นหญิงลาวเปลือยๆ บนปฏิทิน หรือแบบปฏิทินบ้านเรา เพราะรูปแบบสังคมขนบที่เธอเองภูมิใจและช่างสง่างาม แม้ยามเดินถนนก็มองดูราวหงส์เหิน อันหาได้เร่งร้อน ด้วยประชากรจำนวนไม่มาก
และรัฐเป็นผู้คุมเศรษฐกิจส่วนใหญ่ โดยปล่อยให้เอกชนเดินหน้า
นักธุรกิจรุ่นเยาว์แห่งลาวหลังไปเจอปฏิทินเบียร์ลาวตอนเช้า ข้าพเจ้ากลับมานั่งร้านประจำในลาว ที่กลายเป็นญาติไปแล้ว เพราะอาศัยร้านนี้เป็นที่นัดพบนักธุรกิจที่ข้าพเจ้านัดหมายไว้
เป็นร้านเฝอเทรนดี้ มีไวไฟ มีปลั๊กเสียบ และพวกเขาอาจจะแปลกใจที่มีคนไทยเดินเข้ามา "สวัสดีค่ะ" ขณะที่พวกเขากล่าว "สบายดี"
วันแรกข้าพเจ้าก็ยิงคำถามว่า เจ้าของร้านน่าจะต้องเป็นอินทีเรียร์ สถาปนิก ประมาณนั้น คนที่อยู่ในร้านบอกน้องสาวทำรับเหมา ข้าพเจ้านึกชื่นชม อีกทั้งพอนักธุรกิจที่ข้าพเจ้านัดมาถึงก็รู้จักเจ้าของดี อีกทั้งบอกว่าเธอเก่งมากเป็นนายกสมาคมเฟอร์นิเจอร์ และบอกว่า ถ้าข้าพเจ้าไปอีกจะนัดนักธุรกิจรุ่นเยาว์มาพบ
ก่อนอำลาเวียงจันทน์ ข้าพเจ้าเริ่มเชื่อมสัมพันธ์ด้วยการขอปฏิทินที่วางอยู่ตรงหน้าในร้านเฝอ
"ขอได้ไหมคะ อยากได้ไปเป็นของที่ระลึก"
ข้าพเจ้าพยายามพูดช้าและทำเสียงให้หวานที่สุด (ฮา)
บทจบ เรียนเพื่อรู้ รู้เพื่อเคารพ
ระหว่างรอรถกลับฝั่งไทยที่ตลาดเช้า จึงเดินหาตำราเรียนภาษาลาว เพื่อความเข้าใจที่ถูกต้อง เพราะอาจจะต้องมีบ้านสักหลังในลาวซะแล้ว (ฮา) และแวบไปห้างใหม่เอี่ยมถอดด้าม
ด้วยใจเสน่หาแม่หญิงลาว ผู้สง่างาม ยามย่างเยื้อง เธอคือความภาคภูมิใจของชาติโดยแท้ อีกทั้งหลังจากคุยกับหนุ่มลาวที่พูดจานุ่มหู แล้วอยากได้ยินบ่อยๆ กลับจากลาวแล้ว รู้สึกว่าตัวเองหยาบกระด้างเกินไป จึงตั้งใจจะฝึกเขียนภาษาลาว เอาใจคนที่นั่น ถ้าพูดได้ก็จะพูด
โดยพยายามทำตัวเป็นผู้เชื่อมสัมพันธ์ หาใช่ไปหลงเสน่ห์หนุ่มลาวแต่ประการใดนะคะ!
+++
บทความของปีที่แล้ว 2554
Esperanza เซ็กซี่...ถึงจิตวิญญาณ ;*เพราะเราต่างใช้ร่างกายของกันและกันโดย ปรารถนา รัตนะ คอลัมน์ Se[XO]ver
ในมติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันศุกร์ที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2554 ปีที่ 31 ฉบับที่ 1596 หน้า 82
Once upon a time > อยู่ที่เราจะเล่าขาน...
เป็นอีกปีของรางวัลแกรมมี่ที่น่าตื่นตาตื่นใจ จบลงด้วยชัยชนะของชาวผิวสี จากสาว Rihanna กับเพลงดังสุดน่ารัก Only a girl : in the world หนุ่ม Jay- z จนถึง Cee lo Green และเป็นเวทีของ underdog หมารองบ่อนอีกครา จึงเป็นเวลาของวงดื้อๆ Arcade Fire ขึ้นรับรางวัลใหญ่เกียรติยศอย่างอัลบั้ม ออฟ เดอะเยียร์
และวงคันทรี่ที่กวาดรางวัล Lady antebellum ก็หน้าใหม่ที่น่าสนใจยิ่งนัก ด้วยเพลงกวาดหัวใจมวลชนทั่วโลก need you now
และที่น่าตื่นเต้นเร้าใจ (ดิฉัน) มากๆ คือ Best New Artist เธอคนนี้ เธอไม่เหมือน เอมี่ ไวน์เฮาส์ หรือตอนนี้เอา เลดี้ กาก้า ไปเก็บก่อน ขอตั้งสมาธิมองเธอนิ่งๆ
Welcome Esperanza เซ็กซี่หาใช่ที่ใบหน้า
และวันนี้ Esperanza สาวอเมริกันแบล๊ก วัยยี่สิบกว่า ที่ก้าวขึ้นมารับรางวัล Best New Artist เธอทำให้คิดถึง นีน่า ซีโมน ลอรีน ฮิลล์ มากกว่า เพราะเธอให้ฟีลร้องเพลงด้วยชีวิต ด้วยความเป็นแจ๊ซ อาจจะทำให้คนคิดถึง นอร่าห์ โจนส์
โลกเราเต็มไปด้วยการขับขานเพื่อชื่อเสียง เงินตรา หรือแค่การแจ้งเกิด แต่เธอคนนี้บรรเลงเครื่องดนตรีด้วยแบ๊กกราวด์ชีวิตหญิงผิวสีไม่มีง่ายแม้แต่คนเดียว (เส้นทางชีวิตของเธอไม่ต่างจาก มิเชล โอบาม่า สตรีหมายเลขหนึ่งที่เชิญเธอไปเล่นที่ทำเนียบขาว มิเชลนั่งมองเธอตาโปนเลยทีเดียว)
แต่เรื่องหนึ่งที่คงกลายเป็นตำนานคือการหาเงินเรียนเบิร์กเลย์ ด้วยการจัดคอนเสิร์ตระดมทุน หรือการที่เป็นโปรเฟสเซอร์ที่อายุน้อยที่สุดของเบิร์กเลย์หลังจากเรียนจบที่นั่น
While her Double bass gently rapes
หากกีตาร์คือสะโพกหญิงสาว แล้วดับเบิ้ลเบสคืออะไร
ใครไม่รู้บอกว่ากีตาร์เหมือนสะโพก หรือนักกีตาร์บางคนบอกรักกีตาร์มากกว่าหญิงสาว
และถ้ากีตาร์เป็นผู้หญิง กีตาร์คงครวญครางร้องได้ดังใจ แต่นิ้วมือที่ไต่ขึ้นลงบนดับเบิ้ลของเอสเพอรันซ่า นั้น บดขยี้ดั่งชำเราและเมกเลิฟกัน
ครั้งหนึ่งเธอเคยให้สัมภาษณ์ว่า ดับเบิ้ล เบส ทำเอาเธอลืมไวโอลินอันละเมียดไปเสียสิ้น
บทจบ เราต่างใช้ร่างกายของกันและกัน
หลายวันมานี้ฉันนั่งดูยูทูบของเธอซ้ำไปซ้ำมา และมีความรู้สึกว่า น้องนางเอสเพอร์แรนซ่าคนนี้ ช่างเซ็กซี่ เร้าใจ เธอซ่อนเร้นความคึกคะนอง ความหยิ่งผยอง ยามเธอเล่นดับเบิ้ล ในระดับชอบกล
อยากให้ลองชมคลิปใน youtube.com ชื่อ Esperanza Spalding, Wild Is The Wind, Summerstage, NYC 6-28-09 เธอขย้ำขยี้คันชักบนร่างกายยักษ์ๆ ของดับเบิ้ลเบส ประหนึ่งเธอมีเจ้าโลกเป็นของตัวเอง
อืมม์ นะ ลองดูแล้วกัน บางทีเราอาจจะไม่ใช่ทั้งผู้หญิงและไม่ใช่ผู้ชาย เพราะเราใช้ร่างกายของกันและกัน!
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Esperanza Spalding - "Wild Is The Wind" (Live in San Sebastian july 23, 2009 - 5/9)
www.youtube.com/watch?v=0IqcmhkfJRE
.
