ข่าว sms TPNews - 29-30 เม.ย. ร่วมกิจกรรม " 365 วันพันธนาการสมยศ ฯ" อนุสรณ์สถาน14ตุลา . . 13 - 21 น.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ลับมีดให้คมโดย หนุ่มเมืองจันท์ boycitychan@matichon.co.th www.facebook/boycitychanFC
ในมติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันศุกร์ที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2555 ปีที่ 32 ฉบับที่ 1654 หน้า 24
"ตอนที่เรียนหนังสือ เคยต้องเรียนวิชาที่ไม่อยากเรียนไหม"
ผมถามน้องคนหนึ่งที่มาปรึกษาเรื่องการย้ายงาน
เขาพยักหน้า
น้องคนนี้ทำงานที่บริษัทยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง เขาถูกโยกย้ายไปหน่วยงานใหม่ที่ไม่คุ้นเคย แม้ตำแหน่งจะไม่ลดลง และภารกิจงานก็ชัดเจนว่าเจ้านายต้องการให้ไปช่วยอุด "จุดอ่อน" ของหน่วยงานใหม่
แต่ความไม่คุ้นชินกับงานใหม่ ทำให้เขาทุกข์
คนส่วนใหญ่จะรู้สึกแย่เมื่อถูกโยกย้ายไปหน่วยงานใหม่
สมัยที่อยู่กองบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ ทุกครั้งที่ตัดสินใจโยกย้ายนักข่าวจากโต๊ะข่าวหนึ่งไปโต๊ะข่าวหนึ่ง ผมมักจะเจอปัญหานี้เป็นประจำ
ขนาดยังอยู่กองบรรณาธิการเดิม
แค่ย้ายไปโต๊ะใหม่ ยังรู้สึกแย่เลย
โชคดีที่ผมเป็นคนที่มีประสบการณ์โยกย้ายงานไปหน่วยงานต่างๆ เยอะมาก
ถึงวันนี้ก็ 7 หน่วยงานแล้ว ไม่นับจำนวนโต๊ะข่าวในกองบรรณาธิการประชาชาติธุรกิจ ที่ย้ายไปแล้ว 5 โต๊ะข่าว
ด้วยประสบการณ์ที่โชกโชนเช่นนี้ คำพูดในการปลอบน้องที่ถูกโยกย้ายงานจึงมีความขลังพอสมควร
อย่างน้อยก็ไม่มีใครบอกได้ว่า "พี่พูดแบบนี้ได้ เพราะพี่ไม่เคยย้ายไปไหน"
ขืนพูดเมื่อไร เจอเล่า "ตำนานการโยกย้าย" ไม่ต่ำกว่า 10 นาทีอย่างแน่นอน
น้องคนนี้รู้ประวัติของผมเป็นอย่างดี จึงไม่เจอ "ตำนาน 10 นาที"
เมื่อเขาพยักหน้ายอมรับว่าเคยต้องทนเรียนวิชาที่ไม่อยากเรียน
"เคยมีวิชาไหนที่ตอนแรกไม่อยากเรียน แต่เรียนแล้วสนุกไหม"
เขาพยักหน้าอีก
ผมบอกว่าการโยกย้ายไปที่ใหม่ก็เหมือนกับเราเรียนวิชาที่ไม่อยากเรียน
ซึ่งไม่แน่ เราอาจจะชอบก็ได้
"ที่ต่างกันก็คือ ตอนเรียนแม้ไม่อยากเรียน แต่เราก็ต้องจ่ายค่าหน่วยกิต ส่วนการย้ายงาน แม้เราไม่ชอบ แต่เราก็ได้เงินเดือน"
มีคนจ้างให้เราเรียนในวิชาที่เราไม่ชอบ
โชคดีขนาดไหน
ประสบการณ์การโยกย้ายงานของผม มีทั้งชนะ เสมอ
และพ่ายแพ้
ถ้าชนะ ถือว่าโชคดี เพราะได้ทั้งประสบการณ์ใหม่และความสำเร็จ
แต่ถ้าแพ้ ก็ยอมรับว่าแพ้
ยอมรับว่าเราไม่เหมาะกับงานนั้นจริงๆ
ประเด็นสำคัญอยู่ที่เราต้องเต็มที่กับงานทุกครั้ง
หากพ่ายแพ้จะได้ยอมรับความพ่ายแพ้อย่างมั่นใจ
ไม่มีอะไรค้างคาในใจให้แก้มือ
และแม้จะแพ้ แต่สิ่งหนึ่งที่เราได้เหมือนกับชัยชนะ
นั่นคือ "ประสบการณ์"
"ประสบการณ์" เป็นสิ่งหนึ่งที่มีเงินเท่าไรก็ซื้อไม่ได้
จะได้มาต้องแลกด้วยการลงมือทำเท่านั้น
"ธนา เธียรอัจฉริยะ" ที่ตอนนี้ไปเป็นซีอีโอของ "จีเอ็มเอ็มแซด" เคยให้สัมภาษณ์ใน "aday BULLETIN" ว่า วันที่เขาลาออกจากดีแทคไปอยู่ "แม็ค ยีนส์" โอกาสที่เขาจะประสบความสำเร็จและล้มเหลวมีอยู่พอๆ กัน
เมื่อถามว่าการลาออกจาก "แม็ค ยีนส์" นั้น ถือว่าเป็น "แผล" ไหม
"เป็นแผล"
"ธนา" ยอมรับว่าตอนที่อยู่ แม็ค ยีนส์ เขาล้มเหลว แต่ทุกครั้งที่ล้มเหลว เขาได้ประสบการณ์ดีๆ ในชีวิตเสมอ
ครั้งหนึ่ง ตอนที่ทำงานด้านการเงินที่บริษัทเงินทุนแห่งหนึ่ง เขาเคยนำเงินของที่บ้านไปเล่นหุ้นจนเจ๊ง
"ความล้มเหลว" ครั้งนั้น ทำให้วันนี้เขาระมัดระวังเรื่องการเงิน
หรือเมื่อครั้งที่ล้มป่วยเข้าโรงพยาบาล "ความล้มเหลว" ทำให้ "ธนา" หันมาดูแลด้านสุขภาพ ออกกำลังกายครั้งใหญ่จนถึงทุกวันนี้
"ความล้มเหลว" จากการไปทำงานที่ "แม็ค ยีนส์" ก็ทำให้เขาได้ความรู้ใหม่
"ธนา" เล่าว่า ตอนที่ไปจัดบู๊ธขายกล่อง "จีเอ็มเอ็มแซด" ที่ห้างบิ๊กซี อำเภอหางดง จังหวัดเชียงใหม่
พอเห็นรูปแบบการจัดบู๊ธ เขาบอกเลยว่า "ไม่ใช่"
จัดบู๊ธที่บิ๊กซีต้องจัดแบบนี้
จากเดิมที่ใช้คนประกาศขายของแบบสดๆ
"ธนา" บอกว่าไม่ต้อง ให้ใช้อัดเสียงใส่เอ็มพี 3 แล้วเปิดวนไปวนมาแทน
และต้องจัดโปรโมชั่น "นาทีทอง"
พอสั่งเสร็จ ก็นึกสงสัยว่า "ความรู้" เรื่องนี้ เขาได้จากที่ไหน
คำตอบคือจาก "แม็ค ยีนส์"
เพราะ "แม็ค" จัดโปรโมชั่นที่โมเดิร์นเทรดเป็นประจำ
"ธนา" สรุปว่า วันนี้เขามีความรู้เรื่อง "แบรนด์" จาก "ดีแทค"
และมีความรู้เรื่องการจัดกิจกรรมการตลาดแบบ "ออน กราวด์" จาก "แม็ค ยีนส์"
และนำมาใช้กับกล่อง "จีเอ็มเอ็มแซด"
"ประเด็นสำคัญอยู่ที่ว่า เราเรียนรู้อะไรจากความล้มเหลวบ้าง"
นั่นคือ บทสรุปของ "ธนา"
ผมบอกน้องที่มาปรึกษาว่า "ความรู้" ในโลกนี้มีอยู่ 2 ด้าน
ด้าน "ลึก" กับด้าน "กว้าง"
ถ้าเราทำสิ่งเดิมๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีก เราจะมีความรู้ด้าน "ลึก"
เหมือนที่ "ธนา" ทำงานที่ดีแทคมายาวนาน จนรู้เรื่องการสร้างแบรนด์และโทรศัพท์มือถือเป็นอย่างดี
แต่ถ้าเราได้ทำงานที่ไม่เคยทำมาก่อน เราจะมีความรู้ด้าน "กว้าง"
ประสบการณ์เพียงแค่ 6-7 เดือน ที่ "แม็ค ยีนส์" ของ "ธนา" คือคำตอบที่ดีมาก
แม้จะไม่ประสบความสำเร็จ แต่ "ธนา" ได้ความรู้ใหม่เรื่องเสื้อผ้า
รู้เรื่องผ้ายีนส์เป็นอย่างดี
เสื้อยืดแต่ละตัว ต้นทุนเท่าไร "ธนา" รู้หมด
รวมทั้งความรู้เรื่องการทำกิจกรรมตลาดในโมเดิร์นเทรด
ความรู้เหล่านี้ไม่มีทางที่เขาจะได้ หากยังทำงานที่ดีแทคเหมือนเดิม
ผมบอกน้องว่าการโยกย้ายจะทำให้เราได้ความรู้ใหม่ที่กว้างขึ้น
จะแพ้หรือชนะ ไม่รู้
รู้แต่ว่าความรู้ของน้องเพิ่มขึ้นแน่นอน
ที่สำคัญ อย่ากลัว "ปัญหา"
ทุกครั้งที่เจอ "ปัญหา" ให้คิดเสมอว่า "อุปสรรค" ก็เหมือนกับ "หินลับมีด"
"มีด" ไม่เคยคมขึ้น หากเรานำมีดไปลับกับสิ่งที่มีผิวเรียบ
"หินลับมีด" จึงไม่เคยเรียบลื่น
ผิวของมันจะหยาบและขรุขระ
เพราะผิวที่หยาบและขรุขระจะทำให้มีดคมขึ้น
"ชีวิต" ก็เช่นกัน
++
สรกล อดุลยานนท์ : ความจริง กับการปรองดองคอลัมน์ สถานีคิดเลขที่ 12 ในมติชน ออนไลน์ วันเสาร์ที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 21:00:00 น.
โลกวันนี้มิอาจปิดฟ้าได้ด้วย "ฝ่ามือ"
ในอดีตกว่าที่ "ความจริง" ของเหตุการณ์ฆ่าหมู่กลางเมืองเมื่อวันที่ 6 ตุลาคม 2519 จะเป็นที่รับรู้อย่างกว้างขวางในสังคมไทยก็ต้องใช้เวลาเกือบ 10 ปี
แต่วันนี้เพียงแค่เวลาไม่ถึง 1 ปี "ความจริง" ของการสั่งใช้กระสุนจริงที่ "ราชประสงค์" เมื่อเดือนพฤษภาคม 2553 ก็เป็นที่รับรู้กันทั่วไป
"ความจริง" เดินทางเร็วมากในโลกยุคใหม่
ดังนั้น ไม่ใช่เรื่องแปลกเมื่อ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ประกาศว่า เคารพ พล.อ.เปรม ติณสูลานนท์ มาโดยตลอด
โลกไซเบอร์จึงนำคำพูดของ "ทักษิณ" ในอดีต
ทั้งการให้สัมภาษณ์สื่อมวลชน หรือการ "วิดีโอลิงก์" บนเวทีเสื้อแดง ที่พูดถึง พล.อ.เปรม มายืนยัน "ความจริง" ในอดีต
เช่นเดียวกับเมื่อ พล.ต.สนั่น ขจรประศาสน์ พยายามบอกว่า พล.อ.เปรมไม่เกี่ยวข้องกับการรัฐประหาร 19 กันยายน 2549
"ความจริง" เรื่องการเดินสายเยี่ยมทหารช่วงก่อนการรัฐประหาร พร้อมวาทะ "จ๊อกกี้" กับ "ม้า" ก็ผุดโผล่ออกมาหลอกหลอน
เพราะ "ความจริง" ก็คือ "ความจริง"
การปรองดองเป็นแนวทางที่สังคมไทยต้องเดิน
แต่มิได้หมายความว่าเราจะต้องบิดเบือน "ความจริง"
ยอมรับเถอะว่า "ความขัดแย้ง" ในอดีตเป็นเรื่องจริง
ยอมรับเถอะว่า "คนเสื้อแดง" ส่วนหนึ่งไม่พอใจต่อการเดินสายเข้าพบ พล.อ.เปรม ติณสูลานนท์ ของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี
ฯลฯ
"ความจริง" ไม่ใช่สิ่งที่น่ารังเกียจ
การบิดเบือนความจริงต่างหาก คือ สิ่งที่น่ารังเกียจ
และคนที่เจ็บปวดจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทุกคนคงยอมรับการบิดเบือน "ความจริง" ไม่ได้
"อัลเบิร์ต ซามูควีเรกา" ผู้อำนวยการองค์การ Never Again Rwanda ในฐานะผู้สูญเสียในเหตุการณ์ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในประเทศรวันดา บอกในรายการ "พื้นที่ชีวิต" ตอน "รอยเลือดที่รวันดา" ทางไทยพีบีเอสว่า เขาต้องการรู้ความจริงว่าทำไมญาติของเขาจึงถูกฆ่า
"ความจริงอาจจะเจ็บปวด แต่ถึงจุดหนึ่งมันจะช่วยเยียวยาจิตใจคนที่ถูกกระทำได้"
อย่าลืมว่าวันที่ "เนลสัน แมนเดลา" เดินหน้าสู่การปรองดอง เขาไม่เคยปฏิเสธ "ความจริง" ว่าเขาเคยเป็นหัวขบวนของกลุ่มต่อต้านรัฐบาลผิวขาว
เคยใช้ "อาวุธ" และ "ความรุนแรง" ในการต่อสู้กับรัฐบาล
เพราะนั่นคือ "ความจริง"
วันนี้สังคมไทยจำเป็นต้องเดินหน้าสู่เส้นทางของการปรองดอง
แต่เส้นทางแห่งสันติภาพนี้
ต้องไม่มี "ผู้เสียชีวิต" . . ชื่อ "ความจริง"
.
