จากมติชน ออนไลน์ วันเสาร์ที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 20:35: น.
ภาพจากเฟซบุ๊ก Voice of Siam
หลังจาก "กวีรัตนโกสินทร์" เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ได้เขียนบทกวีชื่อ "เจ็ดซ้าย" ลงในเว็บไซต์เมเนเจอร์ออนไลน์ เมื่อวันที่ 17 มิถุนายน มีเนื้อหาว่า
หนึ่งคือซ้ายดัดจริตไร้เดียงสา
อหังการ์เป็นใหญ่ก็ซ้ายได้
สองคือซ้ายซ่าระเบิดเถิดเทิงไป
ได้บาทใหญ่อย่างไม่ได้เคยเป็น
สามคือซ้ายมาสายเพิ่งได้รู้
การต่อสู้เพื่อคนผู้ทุกข์เข็ญ
สี่คือซ้ายตกขอบชอบคั้นเค้น
ชูประเด็นทฤษฎีบทชี้นำ
ห้าคือซ้ายกลไกแบบไขลาน
เป็นหุ่นยนต์บริการวันยังค่ำ
หกคือซ้ายเจ้าเล่ห์สาริยำ
ทำเพื่อทำประโยชน์ได้แต่ฝ่ายตัว
เจ็ดคือซ้ายสามานย์ก่อการร้าย
จนเป็นซ้ายทรราชอุบาทว์ชั่ว
ทั้งเจ็ดซ้ายเจ็ดอสัตย์กัดกันนัว
ล้วนน่ากลัวเพราะเป็นซ้ายที่ไม่จริง
ผู้รู้ว่าหนุ่มสาวทันสมัย
ไม่เป็นซ้ายก็ไร้ใจเป็นที่ยิ่ง
แต่แก่แล้วยังเป็นซ้ายไม่ประวิง
ก็เป็นสิ่งไร้สมอง...พึงตรองดู !
ส่งผลให้มีปฏิกิริยาโต้กลับจากบรรดากวีรุ่นหลังอย่างกว้างขวาง อาทิ วิสา คัญทัพ ที่เขียนกลอนชื่อ "ซ้ายเดียว" มีเนื้อหาว่า
ซ้ายคือจริงใจแจ้งแถลงที่รู้
ซ้ายคือยืนทนดูอธรรมไม่ได้
ซ้ายกบฏกับขวาที่ฆ่าไท
อิสรภาพไม่ให้และไม่มี
ซ้ายยืนข้างมวลมหาประชาราษฎร์
สักพันชาติหมุนเวียนไม่เปลี่ยนสี
ซ้ายไม่สาดข้อหาใส่ใครไม่ดี
ซ้ายไม่ใช่รัตนกวีโกสินทร์ใด
ประดับยศศักดินาบ้าอำนาจ
ปล้นชาติประชาชนจนหม่นไหม้
ปืนรถถังปล้นประชาธิปไตย
คนมือเปล่าจัญไรฆ่าได้ลง
เพราะไม่เคยเป็นซ้ายมิได้เปลี่ยน
สัมผัสเพี้ยนนกยูงอยู่สูงส่ง
คนละฝูงกับกาเพื่อนอย่างง
เธอถือธงฝั่งขวามาแต่นาน
ขณะที่เพียงคำ ประดับความ กวีรุ่นใหม่อีกหนึ่งรายที่เปิดเผยอย่างชัดเจนว่าเลือกยืนอยู่ข้างคนเสื้อแดง ก็ได้เขียนบทกวีตอบโต้งานชิ้นดังกล่าวของเนาวรัตน์ มีเนื้อหาว่า
แม้มาสาย เขาว่าซ้าย ไร้เดียงสา
ก็รู้ว่า ควรหยัดยืน ขึ้นตัวตั้ง
ซ้ายเลียตีน ศักดินา นั้นน่าชัง
ชรากลับคลั่ง ฝ่ายขวา น่าเศร้าใจ
เมื่อหนุ่มสาว มีหัวใจ ให้คนยาก
รับรู้รส ความลำบาก ไม่หวั่นไหว
เมื่อแก่ตัว ร่ายกวี แล้งน้ำใจ
ศพคนตาย เกลื่อนถนน ไม่ยลยิน
เพลงขลุ่ยผิว เหนือทุ่งข้าว นั้นเศร้านัก
ลืมทุกข์ยาก ชาวนาไร่ ไปหมดสิ้น
กวีใหญ่ อหังการ เขียนแผ่นดิน
แต่บอดใบ้ ไม่ได้ยิน เสียงปืนดัง!!!
.
