โดย จอห์น วิญญู spokedark.tv www.facebook.com/spokedarktv
ในมติชนสุดสัปดาห์ วันศุกร์ที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2555 ปีที่ 32 ฉบับที่ 1674 หน้า 79
วันก่อนผมไปเดินท่อมๆ อยู่ในซอยทองหล่อครับ เอาให้ชัดเจนก็ ซอยทองหล่อ 5 มีร้านอาหารใต้อร่อยอยู่ร้าน..นึง..
ซอยทองหล่อนี่ดีนะครับ มีรถราคาแพงๆ เยอะ
กินข้าวเสร็จเราก็เดินกันออกมาจากร้านเพื่อไปไปโบกแท็กซี่กลับ (คืนวันเสาร์ ซอยทองหล่อ ขนส่งสาธารณะดีที่สุดครับพี่น้อง) ชาวก๊วนท่านหนึ่งซึ่งคงจะฟังและจดจำในสิ่งที่ครูประถมเคยสอนเมื่อนานมาแล้วกำกับให้ทุกคนข้ามถนนไปเดินฝั่งขวาตามหลักความปลอดภัยในการสัญจร
แน่นอนครับ ทางเท้าไม่ใช่ออพชั่นของถนนส่วนมากในประเทศนี้
นอกจากไม่มีทางเท้า ไหล่ทางนั้นยังค่อนข้างเป็นหลุมเป็นบ่อ และมีสิ่งกีดขวางเป็นถังขยะขนาดย่อมๆ ซึ่งถูกนำมาวางไว้เพื่อรอรถขยะมาเก็บ
ฉับพลันนั้น ประชาชนแถวตอนเรียงหนึ่งก็เห็นไฟหน้ารถคันหนึ่งกวาดเข้ามาทางปากซอย ยังไม่ทันที่เราจะตะโกนบอกกันให้ระวัง รถคันนั้นก็เหยียบคันเร่ง เสียงเครื่องยนต์ดังสนั่นพุ่งผ่านเราสามสี่คนไปด้วยความเร็วที่รู้สึกได้ว่าเกินร้อย
ซอยยาวไม่กี่ร้อยเมตร รถก็เยอะ ทางเท้าก็ไม่มี
มาเซราตีสีขาวพุ่งผ่านพุงสามสี่พุง (ที่แขม่วด้วยสัญชาตญาณพร้อมๆ กันอย่างน่าอัศจรรย์) ไปโดยผมของพวกเรายังปลิวไหวๆ อันเนื่องมาจากความเร็วเมื่อสักครู่ รถก็ต้องลดความเร็วลงเหลือเกือบ 0 เพราะทางไปมันก็มีแค่นั้น รถอื่นเค้าก็ติดกันอยู่
ไม่อยากจะนึกว่าถ้าทุกคนไม่ได้มีปฏิกิริยารีเฟล็กซ์รวดเร็ว และ เอาถุงกับข้าวที่ถือกลับมาแอบไว้ข้างหลังอย่างทันการณ์ล่ะก็
สงสัยคนที่บ้านอดแดรกแน่นอน
กับข้าวคงกระจาย เผลอๆ เกี่ยวเอาตัวคนถือตามไปไส้แตกเลอะกระจกหน้ามาเซราตีไปด้วย จะลำบากพี่เค้าต้องไปเปลี่ยนอีก
เรื่องเล่าจากพี่แท็ก(ซี่) 1
ผม : (หน้ายังซีด ชีพจรยังรัว) พี่เห็นไอ้รถสปอร์ตคันเมื่อกี๊ป่ะ?
พี่แท็กฯ : เห็นสิครับ มันผ่านหน้าผม ฟิ้วววว ไปติดอยู่ตรงโน้น (ฮา)
ผม : แม่ง @#*^%@$$$$ << ฟวย
พี่แท็กฯ : ไอ้แบบเนี้ย ต้องลองไปรถยางแตกอยู่แถวๆ ถนนเปลี่ยวๆ แม่ง ร้องไห้ขี้แตกหาพ่อหาแม่ทุกตัว ผมเคยนะ ไอ้รถแพงๆ แบบนี้ขับปาดไปปาดมา ยกไฟสูงไล่ผมยังกะหมูกะหมาอ่ะ ซักพักเจอมันจอดอยู่ริมถนน รถยางรั่ว---โบกมือเรียกแท็กซี่หยอยๆๆๆ
ผม : แล้วพี่จอดมั้ยอ่ะ?
พี่แท็กฯ : ไม่จอดหรอก แต่ซักพักชักสงสาร มันมืดมากไง รถก็แทบไม่มีอ่ะ เลยวกรถกลับไป ไปด่ามัน
ผม : ความรู้สึกช้าเนอะ มีวกรถกลับไปด่าด้วย ด่าเสร็จแล้วไง
พี่แท็กฯ : ก็แล้วไงล่ะ ก็ต้องช่วยอ่ะสิ แหม--ยกมือไหว้ปลกๆ เปลี่ยนยางเองก็ไม่เป็น จะปล่อยไว้คนเดียวก็ไม่ยอม บอกว่ากลัวผี
ผม : -_-"
เรื่องเล่าจากพี่แท็ก(ซี่) 2
ผม : พี่นี่ดีเนอะ เรียกไปไหนก็ไป
พี่แท็กฯ : ไปสิครับ วันนี้ผมยังไปกระทุ่มแบนมาเลย
ผม : เค้าเหมาพี่ไปเหรอ
พี่แท็กฯ : เปล่า กดมิเตอร์ ไปส่งเค้าเสร็จก็มีคนเรียกกลับมาทองหล่อนี่แหละ
ผม : เมพว่ะ ชาบูฮ้าฟว์ ลวกเพี่ย
พี่แท็กฯ : -_-"
พี่แท็กฯ : วันก่อนรับผู้หญิงคนนึงขึ้นมา ตอนซักสองทุ่มกว่าๆ แบบนี้นี่แหละ ขับๆ ไปซักพักแล้วนะ มิเตอร์ขึ้น 80 บาทแล้ว เค้าก็โทร.หาแฟนเค้า แล้วก็บอกแฟนเค้าว่าเค้าอยู่บนรถแท็กซี่นะ สีนี้ ทะเบียนนี้ คนขับชื่อนายนี้ๆ หน้าตาแบบนี้ แต่งตัวแบบนี้ มีแว่นคาดหัวด้วย ผมได้ยินแบบนั้นผมก็จอดเลย แล้วบอกว่า ขอเชิญคุณลงจากรถ เค้าก็งง ผมก็บอกว่า คุณทำแบบนี้เหมือนผมเป็นโจรเลยนะ คุณทำอะไรไม่นึกถึงใจคนอื่นเลย ผมคงเรียนหนังสือมาน้อยกว่าคุณอ่ะแหละ แต่ผมก็รู้ว่า ทั้งหมดที่คุณบอกแฟนคุณไปน่ะ คุณส่งเป็นข้อความไปก็ได้ คุณทำแบบนี้มันเกินไป ผมขอเชิญคุณลงจากรถ ค่ารถผมก็ไม่เอา ให้ลงเดี๋ยวนี้
ผม : โห พี่โคตรโหดอ่ะ
พี่แท็กฯ : เค้าก็ขอโทษใหญ่เลยนะ ขอให้ไปส่งเถอะ รถมันหายาก หยั่งงั้นหยั่งงี้ ผมบอกว่าผมไม่ยอมรับคำขอโทษ ยังไงเขาก็ต้องลง ยังไงผมก็ไม่ไปต่อ แต่ผมก็จอดรออยู่นะ รอให้เค้าเรียกคันอื่นได้น่ะ ก็ไม่ได้ทิ้งไว้โด่ๆ หรอก แต่แท็กซี่คันอื่นมันก็ไม่ยอมจอดกัน เพราะเห็นมีแท็กซี่อีกคันอยู่แล้วไง ไปๆ มาๆ ผมเลยต้องลงไปโบกให้ พอได้รถแล้วผมบอกเค้าว่าไงรู้ป่ะ?
ผม : ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ?
พี่แท็กฯ : ผมบอกเค้าว่าให้โทร.ไปบอกแฟนด้วย ว่าลงจากรถผมแล้วนะ เผื่อคุณไปเป็นอะไรตาย-่า ขึ้นมาเค้าจะได้รู้ว่าไม่ใช่ผม
.
