โดย ศิลา โคมฉาย คอลัมน์ แตกกอ-ต่อยอด
ในมติชนสุดสัปดาห์ วันศุกร์ที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 ปีที่ 32 ฉบับที่ 1667 หน้า 67
เสียงฝูงหมากัดกันอย่างดุเดือด เอาเป็นเอาตาย ต่อเนื่องยาวนาน ทั้งเห่ากระโชก ขู่คำราม โจนเข้าปะทะขย้ำ ขบกัดฉีกกระชาก เสียงโกรธเกรี้ยวเหี้ยมเกรียม ที่หลุดออกมากับลมหายใจหนักๆ แทรกซ้อนด้วยเสียงคนตวาดร้องเอ็ดอึง ดึงให้ผมออกจากห้องไปชะเง้อดู
จากระเบียงหน้าห้องชั้น 3 บนตึกสูง เห็นความชุลมุนเคลื่อนเป็นวงกว้าง จากลานจอดรถไปถึงบาทวิถีด้านนอก รถเข็นขายของกินจำพวกปิ้งย่างทอด ขยับถอยหนีจากวงสงครามประดาหมาหมู่ โกลาหล จนข้าวของตกหล่นโครมคราม
พักหลังดูเหมือนจะเป็นเหตุปกติของยามเช้า
ผมชะเง้อมองหาไอ้หลง หมาพันธุ์ไทยแท้ตัวโปรดของลูกสาว
หมาที่มีคนพูดว่า เข้าลักษณะตามตำรา หน้าแด่น ตีนด่าง หางดอก ตัวสีแดงปากดำ แต้มจุดขาวบนหน้าผาก สี่ตีนเหมือนสวมถุงเท้าขาว และปลายหางขาว
หมาที่พลัดหลงมา ขณะตึกที่พักแห่งนี้ยังยืนตระหง่านโดดเดี่ยว ฟากถนนตรงข้ามและด้านหลัง เป็นพื้นที่เรือกสวนเก่ารกร้าง แม่บ้านคลุกข้าวให้กินตามมีตามเกิด มันจึงยึดพื้นที่แสดงความเป็นเจ้าของถิ่น
ความเจริญก้าวหน้าของมหาวิทยาลัยเอกชน อันเป็นกิจการหลักแหล่งรวมผู้คนกลุ่มใหญ่ในแถบนี้ ดึงดูดให้กิจการอื่นที่เอื้ออำนวยความสะดวก และยึดคนหนุ่มสาวเป็นเป้าหมายในการแสวงหาประโยชน์ ทยอยกันเข้ามาเสริมเติมพื้นที่จนคลาคล่ำ
คนมากขึ้นและส่วนข้างมากมักเมตตาสัตว์แบบคนไทย ไอ้หลงที่สำนึกในความเป็นหมาหลง เจียมเนื้อเจียมตัวอยู่เสมอ เป็นเสน่ห์เรียกหาความสงสาร คนจึงยินดีแบ่งปันอาหารใหม่สด ซื้อจากร้านปิ้งๆ ย่างๆ แบ่งให้แทบมิได้ขาด ดูเหมือนมันจะพบว่าตับหมู ตับไก่ย่างรสชาติเลอเลิศที่สุด
มันชื่นชอบเป็นพิเศษ เฝ้ารอช่วงเวลาโอกาสได้กินตับ
มองเมินส่วนที่เป็นเนื้อ เป็นปีก ปล่อยทิ้งเรี่ยราดอยู่บนพื้น
มันไม่อาจรู้ว่า ได้กระทำความผิดพลาดครั้งใหญ่ อาหารเหลือทิ้งพวกนั้นค่อยๆ ดึงดูดหมาอื่นๆ ทั้งขาจรและที่มีปลอกคอเข้ามาในถิ่นมากขึ้น กลายเป็นฝูงใหญ่ขัดแย้ง ต่อสู้และแย่งชิงกันด้วยคมเขี้ยว
ก่อสงครามหมาๆ กันเสมอ
เพราะคนใกล้ตัวเป็นผู้บริหารดีเด่น ระดับเคยรับรางวัลจากต้นสังกัด เป็นโทรทัศน์จอกว้างบางเฉียบ ผมเลยได้ดูรำโนราห์แม่บท 12 ท่าผ่านจอ แบบเต็มตาตื่นใจ
ความดีเด่นดังกล่าว เธอบอกเองว่า นอกจากตั้งใจทำหน้าที่เต็มความสามารถ ด้วยความรับผิดชอบ ยังต้องอาศัยความอึดขั้นพิเศษ
มิใช่แค่งัวงาน อย่างถ้อยคำคุ้นหูเราๆ แต่เป็นแบบควายนั่นเทียว
ภารกิจแต่ละวันจบลงตอนมืดค่ำ เรี่ยวแรงล้าโรยจนแทบไม่เหลือไว้ฝ่าวิกฤติจราจรกลับบ้านชานเมือง และบ่อยครั้งที่ความเป็นทั้งครูและแม่ของลูกศิษย์ ต้องมีเหตุฉุกละหุกให้แก้ไข ให้คำปรึกษา ช่วยในการตัดสินใจยามดึกดื่น ประกอบกับเมื่อลูกตัวคนโตเรียนจบ ได้งานทำละแวกเดียวกัน ลูกคนเล็กขยับขยายมาเรียนต่อชั้นมัธยมในเมือง
3-4 ปีก่อน เธอตัดสินใจอพยพโยกย้ายมาอยู่ใกล้ที่ทำงาน
ผมคนหลักลอย เลยต้องปรับสภาพชีวิตมาเป็นชาวอพาร์ตเม้นต์
เราได้ห้องบนตึกเพิ่งสร้างเสร็จใหม่หมาด ห่างจากรั้วมหาวิทยาลัยไม่เกิน 500 เมตร แม้จะเป็นพื้นที่ชั้นในเมือง แต่ตั้งอยู่ในซอยลึกห่างจากถนนสายหลักไม่น้อย เวลานั้นแม้จะมีหอพักสำหรับนักศึกษาหลายอาคาร แต่ค่อนข้างกระจัดกระจาย มีพื้นที่ว่างรกเรื้อด้วยเรือกสวนเก่ารายรอบ
เราจึงได้อยู่กับความสงบเงียบ กลางหย่อมหมู่ไม้เขียวขจี
จากนโยบายให้สามารถกู้ยืมเพื่อการศึกษาของรัฐ วาดหวังจะให้ผู้เรียนเป็นฝ่ายเลือกได้ เพราะมีอำนาจซื้ออยู่ในมือ ไม่อาจต้านงานการตลาดของสถาบันการศึกษา กระจายอาจารย์ที่ปรึกษาลงพื้นที่ไปแทบทุกซอกมุม จัดการกวาดต้อนเด็กหนุ่มสาวเมืองไกล เข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยของตัวกลางกรุง
อาคารใหม่ๆ ก่อสร้างกันอึกทึกครึกโครม ก่อเกิดเมืองใหม่อันมีเค้าของความแออัดยัดเยียด
เพียงไม่นานแหล่งอันเป็นที่รวมคนหนุ่มสาว ผู้สดใส ร่าเริงสนุกสนาน ที่ว่างถูกเติมเต็ม โดยเฉพาะแหล่งบันเทิง เพริศพรายด้วยแสง สี เสียง และความมึนเมา
ราวปีเศษๆ ที่ชีวิตแบบคนกลางคืนปรากฏขึ้นใกล้ชิดเรา ฝั่งถนนตรงข้ามกับตึก ตลอดแนวยาวพอกันทยอยเกิดร้านเหล้าขึ้นจนเต็มพื้นที่
ยามค่ำแสงสีจัดจ้าวาบวับ เคลื่อนไหวละลานตาสุดเร้าใจ
เริ่มแรกแต่ละร้านอาจค่อยๆ ตามกันมา ช่วยกันรองรับลูกค้า แล้วค่อยๆ เปลี่ยนไปเป็นคู่แข่ง เอาชนะกันด้วยจุดขาย แต่มักหนีกันไม่ออก ทุกร้านมีทีวีจอยักษ์ไว้รองรับคอบอลนอก มีดนตรีสดเหมือนกัน แข่งขันกันด้วยความสามารถของศิลปิน แนวเพลง และเสียงที่บิดแทบสุดวอลุ่มข่มกัน
ลำโพงนับสิบพุ่งลำเสียงสาดใส่ตัวตึกฝั่งตรงข้าม ทะลักทะลวงกระหึ่มเข้าใส่
เคยมีคนร่วมชายคาอาศัย พูดถึงการแจ้งความร้องทุกข์ แต่บางรายคิดว่าไม่เกิดประโยชน์สำหรับประเทศไทย ที่การบังคับใช้กฎหมายไม่อยู่ในรูปในรอย รูปการของความเจริญแบบนี้จะจัดการตัวมันเอง
จริงอย่างเขาว่า คนกลุ่มใหญ่รวมตัวกัน ท่ามกลางเสียงดัง ระอุด้วยความเมามาย ยิ่งพักหลังนักเที่ยวเป็นกลุ่มก๊วนมอเตอร์ไซค์ ที่มักจะบันเทิงกันไปสักพัก ก่อนจะเปิดฉากวิวาทกันสนั่นครึกโครม ได้เลือดได้แผล และความตื่นเต้นระทึกใจ
ในแหล่งเจริญ ผมมักได้เข้านอนหลังชมกลุ่มคนทำร้ายกัน ก่อนจะตื่นขึ้นมาเห็นฝูงหมากัดกัน
++
โดย ศิลา โคมฉาย คอลัมน์ แตกกอ-ต่อยอด
ในมติชนสุดสัปดาห์ วันศุกร์ที่ 03 สิงหาคม พ.ศ. 2555 ปีที่ 32 ฉบับที่ 1668 หน้า 67
ดูเหมือนเราจะล้ำหน้าอเมริกันชนไปบ้าง
หลังอาชญากรรุ่นเยาว์ ก่อเหตุยิงดะ ยิงสุ่มเข้าใส่คู่กรณีกลางชุมชนเมือง ในที่สาธารณะ สาดกระสุนแบบไม่คำนึง สร้างความสูญเสียร้ายแรงกับผู้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ บ่อยครั้ง เหิมเกริมหยามเย้ยกฎหมายบ้านเมือง จนสะเทือนกันไปทั้งสังคม
ช่วงต้นเดือนกรกฎาคม นายตำรวจระดับผู้กำกับทั่วประเทศ ถูกรัฐบาลกำชับให้เพิ่มความเข้มข้นเต็มอัตรา ในการจับกุมอาวุธปืน เพื่อลดปัญหาอาชญากรรมที่จะเกิดขึ้น
ขณะในอเมริกา ยังคงถกเถียงกันต่อไป แม้จะเกิดเหตุการณ์เขย่าขวัญ คนร้ายกราดยิงสังหารหมู่ในโรงหนังเมืองออโรรา รัฐโคโลราโด มีผู้เสียชีวิตอย่างน้อย 12 คน และบาดเจ็บอีก 59 คน ช่วงกลางเดือน
ปืนสังหาร 4 กระบอก เจมส์ โฮล์มส์ ผู้ต้องหาทยอยซื้อได้ภายใน 2 เดือน
และย้อนหลังไป 5 ปี ความรุนแรงเลวร้ายในการใช้อาวุธปืน เคยเกิดขึ้นมาแล้ว มีการสังหารหมู่ 33 คน ภายในมหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียเทค
เครือข่ายรณรงค์ป้องกันความรุนแรงจากอาวุธปืน ประณามความล้มเหลวในการจัดการไม่ให้ปืนตกไปอยู่ในมือบุคคลอันตราย
ความเฉื่อยชาเหมือนจงใจหลบเลี่ยง เป็นความขี้ขลาดทางการเมือง
ขณะโฆษกประจำทำเนียบขาวยืนยันว่า รัฐบาลดำเนินการไปมากแล้ว ในการปรับปรุงช่องโหว่ต่างๆ รวมถึงการตรวจสอบประวัติย้อนหลังของผู้ที่จะซื้อปืน
ทั้งนี้ทั้งนั้นชาวอเมริกัน จำเป็นต้องใช้มาตรการที่เป็นจิตสำนึกร่วมกัน เพื่อปกป้องสิทธิของประชาชน ในการครอบครองอาวุธ ขณะเดียวกันก็พยายามทำให้ผู้ที่ไม่สมควรมีปืน ไม่สามารถเสาะหามาครอบครอง ภายใต้กฎหมายซึ่งมีอยู่
ปืนจึงคงจะลั่นไกอีกต่อไป
เดือนกรกฎาคมที่ผันผ่าน ยังครบขวบปีของการก่อการร้าย และสังหารหมู่อย่างเลือดเย็นในนอร์เวย์ ทั้งกลางกรุงออสโล และพื้นที่เกาะอูโตยา
มีคนตายถึง 77 ราย ชั่วไม่ทันข้ามวัน
แอนเดอร์ส เบห์ริง บรีวิก ฝันเฟื่องล้างยุโรปปลอดจากมุสลิม ขับรถตู้บรรทุกระเบิดทำเองเต็มคันไปจอดนอกอาคารของรัฐบาล ตรงศูนย์กลางเมืองหลวง แรงระเบิดทำให้หน้าต่างกระจกในรัศมี 1 กิโลเมตรแตกกระจาย ฝุ่นควันมืดมัวทึบทะมึน อาคารพังทลายยับ มีผู้เสียชีวิต 8 รายบาดเจ็บอีกจำนวนมาก
มือสังหารเดินฝ่าความโกลาหลอย่างไม่สะทกสะท้าน โบกแท็กซี่มุ่งขึ้นเหนือราว 40 กิโลเมตร ข้ามช่องแคบไปยังเกาะอูโตยา ค่ายพักแรมของคนหนุ่มสาว สมาชิกของพรรคแรงงาน เปิดฉากยิงเหยื่อรายแรกที่พบ แล้วไล่ล่าสังหารอย่างเหี้ยมเกรียม จนศพกระจายเกลื่อนกลาด ก่อนจะทิ้งอาวุธมอบตัวกับตำรวจหน่วยพิเศษต่อต้านการก่อการร้ายอย่างสงบ
กรกฎาคมตอกย้ำถึงโลกไปด้วยเปื้อนเลือด
กับความกังวลของผู้คนทั่วไปของเรา ต่ออาวุธปืนที่ตกไปอยู่ในมือเยาวชนคนรุ่นใหม่อย่างง่ายดาย และดูเหมือนมีอยู่ในครอบครองของใครก็ได้
อาจเกิดเรื่องร้ายรุนแรงขั้นสะเทือนสังคม สะท้านโลกได้ไม่ยาก
บทรายงานของหนังสือพิมพ์คมชัดลึก ช่วงต้นเดือนก่อน นำเสนอข้อมูลของผู้ที่อยู่ในแวดวงการค้าอาวุธปืนว่า ตามระเบียบร้านปืนจะมีโควต้านำเข้าปืนสั้นไม่เกินปีละ 30 กระบอก ปืนยาว 50 กระบอก แต่นโยบายรัฐที่ผ่านมา มีโครงการสินเชื่อสวัสดิการ เพื่อการจัดหาอาวุธสำหรับข้าราชการ และพนักงานของรัฐ
เปิดช่องให้คนของสารพัดหน่วยงานซื้อปืนได้
ไล่กันไปแทบทุกกระทรวงทบวงกรม รวมกันแล้วเฉียดๆ 3 แสนกระบอก
ราคาปืนในท้องตลาดกระบอกละร่วมแสน แต่โครงการนี้ลดเหลือครึ่งราคา
แถมผู้ซื้อสามารถโอนเปลี่ยนมือได้ หลังครอบครองมาแล้ว 5 ปี สามารถทำกำไรสบายๆ
ในแวดวงค้าขาย ยังมีปืนลักลอบนำเข้า ขายกันถูกๆ หมื่นต้นๆ ในตลาดมืด รวมถึงที่ถูกลักขโมยมาปล่อยตามแหล่งพนัน ทั้งที่ถูกกฎหมายและบ่อนเถื่อน
ราคาสุดประหยัดสำหรับบุคคลอันตราย
ปืนในมือคนที่ไม่อาจควบคุมและคาดหมายได้ เป็นความเสี่ยงต่อหายนะสูง
อาวุธอาจทำให้คนวัยละอ่อนผู้มีไว้เกิดอาการกร่าง เรียกความสนใจ สร้างความยอมรับนับถือ ทั้งในกลุ่มพวกตัว และกลุ่มอื่น คนรุ่นนี้เหมือนถูกยุคสมัยสร้างให้ความอดทนเหลือน้อย ทั้งยังมีจุดเดือดต่ำ
เป็นเรื่องน่าเสียวไส้สิ้นดี
บางคนอาจรู้สึกถึงความมีอำนาจ สามารถอยู่เหนือและบงการ เรียกเอาความนบนอบอ่อนน้อม
โดยเฉพาะผู้มีปัญหาทางสภาพจิตใจ
ความรุนแรงที่เกิดขึ้นในที่ใดที่หนึ่ง แหล่งใดแหล่งหนึ่ง อาจเป็นต้นแบบที่ถูกลอกเลียนพฤติกรรม มือสังหาร 12 คนในโรงหนัง เจมส์ โฮล์มส์ ซึ่งย้อมผมสีแดง บอกกับเจ้าหน้าที่ว่า เขาเป็นโจ๊กเกอร์ ตัวละครจอมอาชญากรแห่งแบทแมน
หลังจากสาดกระสุนใส่กลุ่มคนไม่รู้อีโหน่อีเหน่ไปราว 70 นัด
สิ่งที่คนไทยเรากำลังสัมผัส และอาจค่อยๆ คุ้นเคยต่อไป เป็นปฏิบัติการสุดอำมหิต คาร์บอมบ์ ที่มีแหล่งกำเนิด และใช้ลงมือทำลายล้างกันในตะวันออกกลาง นี่ก็ควรนับเป็นการเอาอย่าง
หากปืนยังคงหาได้ง่ายๆ คงทำได้แค่ภาวนาไม่ให้กระสุนถูกสาดแบบไร้คู่กรณี อย่างที่เขาทำกัน...
.
